Δεν φεύγουν όλοι από την Ελλάδα...

Του Ηλία Γ. Μπέλλου

Εν μέσω των ραγδαίων αλλαγών στην ελληνική αγορά εργασίας και με την ανεργία να διαμορφώνεται πλέον άνω του 21%, οι πρώτες ενδείξεις ότι ο "αποπληθωρισμός του μισθολογικού κόστους",

πάγιου αιτήματος της Τρόικας από τότε που άρχισε η κρίση, αρχίζει να προσελκύει το ενδιαφέρον ξένων επιχειρήσεων, είναι γεγονός.

Σύμφωνα με τον Θεόδωρο Τόλλη, εκτελεστικό διευθυντή της μονάδας Employment Solutions, της εταιρείας συμβούλων ICAP, το τελευταίο διάστημα ξένοι επιχειρηματικοί όμιλοι που απευθύνονται στην ICAP ζητούν πληροφορίες για το πώς διαμορφώνεται μετά και τις τελευταίες νομοθετικές παρεμβάσεις η αγορά απασχόλησης. Οι επαφές αφορούν κυρίως ευρωπαϊκές εταιρείες, τόσο επιχειρήσεις όσο και επενδυτικά σχήματα, αναφέρει το στέλεχος της ICAP. Σκοπός τους η διερεύνηση των ευκαιριών για την εγκατάσταση εδώ παραγωγικών τους μονάδων ή υπηρεσιών υπό το πρίσμα της ύπαρξης καλά καταρτισμένου και ανταγωνιστικού, σε σχέση με άλλες εντός ευρωζώνης χώρες, εργατικού δυναμικού. Επίσης εξετάζονται περιπτώσεις απευθείας τοποθετήσεων σε ελληνικές επιχειρήσεις με υγιή θεμελιώδη μεγέθη που εξαιτίας της κρίσης αναζητούν είσοδο στρατηγικών επενδυτών.

Όμως τα σχέδια αυτά εκτιμάται ότι δεν θα ωριμάσουν, τουλάχιστον στην πλειοψηφία τους, πριν ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις στο εργασιακό αλλά και το φορολογικό καθεστώς, εξέλιξη που τοποθετείται, για την ώρα, στα μέσα του έτους, και πριν περάσει ένα εξάμηνο για να «αφομοιωθούν» από την αγορά. Και αυτό, υπό την προϋπόθεση ότι η κάλπη δεν θα κυοφορήσει δυσάρεστο για τις αγορές αποτέλεσμα, δηλαδή μια αδύναμη πλειοψηφία κυβερνητικού συνασπισμού αβέβαιης προοπτικής, κάτι που θα μπορούσε να παγώσει την όποια μεταρρυθμιστική δυναμική υφίσταται.

Air Mediterranee - Assya

Παρά ταύτα, ορισμένες επιχειρήσεις έχουν ήδη αποβιβασθεί ή επιστρέφουν στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα η γαλλική αεροπορική εταιρεία charter Air Mediterranee αναμένεται να μεταφέρει τμήμα των δραστηριοτήτων της στην Ελλάδα με στόχο «να μειώσει το κόστος της» σύμφωνα με πληροφορίες που έγιναν γνωστές την Πέμπτη. Το σχέδιο πρωτακούστηκε στα τέλη του 2011 και συνδέθηκε με το υψηλό λειτουργικό κόστος της εταιρείας στην Γαλλία.

Το γαλλικό ενδιαφέρον φαίνεται όμως να είναι ευρύτερο. Αυτό προκύπτει και από road show της ελληνικής κυβέρνησης που έγινε προ ολίγων εβδομάδων. Παράλληλα, εδώ και καιρό ξένοι χρηματοοικονομικοί όμιλοι εξετάζουν την περίπτωση μεταφοράς δραστηριοτήτων τους εδώ, ώστε να επωφεληθούν της ύπαρξης πλήθους ικανοτάτων στελεχών του ευρύτερου χρηματοοικονομικού κλάδου που βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση υπό τις τρέχουσες συνθήκες. Το έναυσμα προς αυτή την κατεύθυνση έδωσε άλλωστε και η απορρόφηση δια συγχώνευσης, το καλοκαίρι, της ελληνικής επενδυτικής τράπεζας Eurocorp, συμφερόντων Ίωνα Κουφοπαντελή και Νικολάου Βερνίκου, από την εισηγμένη στο χρηματιστήριο του Παρισιού Assya Compagnie Financiere.

Ο πρόεδρος της γαλλικής τράπεζας Gilles Boyer, σε συνομιλία του με το Capital.gr διευκρίνισε πως η κίνηση αποσκοπεί στην λειτουργία του ομίλου στη χώρα στον κλάδο του investment banking με πολύ ανταγωνιστικότερους όρους από αυτούς που υπάρχουν σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες δραστηριοποιείται. Επιπλέον επισήμανε πως από το καλοκαίρι θα αναδυθούν ευκαιρίες από το μέτωπο των πωλήσεων των περιφερειακών μονάδων ελληνικών τραπεζών που δρομολογούνται.

Όλα αυτά, βέβαια, συμβαίνουν σε μια περίοδο που ήδη έχουν καταγραφεί ηχηρές αποχωρήσεις πολυεθνικών από την Ελλάδα, όπως η BP, η Shell, η Fnac, η Aldi, η Plus και έχουν βάλει λουκέτο μονάδες ξένων βιομηχανιών όπως της ArcelorMittal στο Βόλο ή των Socotab και η Tate & Lyle στη Β. Ελλάδα, μεταξύ άλλων.

Όπως, πάντως, δηλώνει ο Θεόδωρος Τόλλης της ICAP, μένουν ακόμα αρκετά ανοιχτά μέτωπα ειδικά στο ζήτημα της ανασυγκρότησης των κρατικών υπηρεσιών, οι οποίες εμφανίζονται ανίκανες να αντιδράσουν ακόμα και όταν υπάρχει σαφές ενδιαφέρον για ξένες επενδύσεις . «Το εργασιακό κομμάτι είναι το ένα ζητούμενο. Το άλλο όμως είναι το γραφειοκρατικό που δεν έχει εκλείψει» τονίζει, προσθέτοντας ότι εάν δεν μπουν όλα τα κομμάτια του παζλ στη θέση τους, δύσκολα μπορούν να υλοποιηθούν όσα σχέδια εκκολάπτονται αυτόν τον καιρό για την Ελλάδα.

Καθίσταται σαφές πως, ενώ ο ιδιωτικός τομέας και οι εργαζόμενοι έχουν αναλάβει ένα δυσβάσταχτο βάρος που συνοδεύεται από μια πρωτόγνωρης κλίμακας παγκοσμίως ταχύτητας υποβάθμισης του βιοτικού τους επιπέδου, βαραίνει ακόμα η κατάσταση του κράτους. Γεγονός που δεν μπορεί παρά να προκαλεί οργή σε όλους εκείνους τους εργαζόμενους που βλέπουν το φάσμα του κατώτατου μισθού των 586,08 ευρώ να έχει λάβει σάρκα και οστά, ενώ αναμένεται περαιτέρω απορρύθμιση με σενάρια όπως η εισαγωγή πλαφόν 5 μισθών στις αποζημιώσεις έως τα μέσα του έτους.

Στο αποπληθωριστικό αυτό περιβάλλον δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι στα πλαίσια της συμφωνίας συμβιβασμού μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και του ομίλου Siemens, η γερμανική εταιρεία δηλώνει πως «εξετάζει την πραγματοποίηση επένδυσης κατασκευής νέου εργοστασίου παραγωγής στην Ελλάδα, προϋπολογισμού άνω των 60 εκατομμυρίων ευρώ που θα οδηγήσει στην απασχόληση άνω των 700 ατόμων» και «ενθαρρύνει θερμά μεγάλους παγκόσμιους επενδυτές να συμμετάσχουν στην οικονομική αναζωογόνηση της Ελλάδας».

Η έλευση τέτοιων κεφαλαίων αποτελεί ασφαλώς το ζητούμενο έστω, ενδεχομένως, και υπό το ζοφερό μέλλον που έχει προσχεδιαστεί για τους Έλληνες εργαζομένους, ελλείψει άλλης εναλλακτικής. Όμως για μια ακόμη φορά καλείται το κράτος να βρει βηματισμό αλλαγμένο από τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία και διαφθορά, ώστε να μπορέσει να τροχοδρομήσει επιτέλους η πραγματική οικονομία.

πηγή http://www.capital.gr

Πηγή:www.capital.gr