Ο χρόνος στη καθημερινότητα

Χρόνος, μια υπαρκτή κατάσταση που κατά καιρούς δόθηκαν διάφοροι ορισμοί. Οι άνθρωποι ασχολήθηκαν με αυτό το θέμα, από την αρχαιότητα ως σήμερα προσπαθώντας να δώσουν κάποιες απαντήσεις για αυτό το θέμα. Πρακτικά ο χρόνος είναι η διάρκεια που συμβαίνουν ιστορικά ή φυσικά φαινόμενα σε μια συγκεκριμένη περίοδο. Ανθρώπινα, ο χρόνος είναι κατι που απλά μετρά τη φθορά στο καθετί που υπάρχει στο φυσικό κόσμο, και είναι κάτι το οποίο εμφανίστηκε απ’ τι στιγμή που άρχισε να υπάρχει και ο κόσμος.

Φυσικά εξαίρεση δεν αποτελεί και ο κάθε άνθρωπος που και για εκείνον ο χρόνος είναι μια μέτρηση φθοράς που έρχεται σιγά-σιγά με το πέρασμα των χρόνων. Είναι κάτι φυσικό όμως παρόλα αυτά πολλές φορές εμείς οι ίδιοι φθείρουμε τον εαυτό μας πολύ πιο γρήγορα.Περνάμε όλοι την παιδική ηλικία που είναι για όλους απ’ τις πιο ωραίες περιόδους της ζωής μας, ίσως γιατί δεν γνωρίζουμε ή δεν καταλαβαίνουμε και πολλά, και κυρίως γιατί δεν έχουμε ευθύνη για τίποτα. Το επόμενο στάδιο είναι η εφηβεία και εκεί αρχίζουν οι διάφοροι προβληματισμοί, νεύρα χωρίς λόγο, ανασφάλεια για το τι γνώμη έχουν οι άλλοι για εμάς.. σε αυτή τη φάση αρχίζουν και οι διάφορες καταχρήσεις κάπνισμα, ποτά ,ξενύχτια (σε υπερβολική δόση όλα αυτά) και συνεχίζουμε στη διάρκεια που έχουμε περάσει την εφηβεία και βρισκόμαστε σε μια άλλη περίοδο νεανικής ηλικίας όπου βρισκόμαστε σε μια κατάσταση «του πρέπει να τα κάνουμε όλα» ζούμε χωρίς την κατάργηση των ορίων.. μα όλα όμως έχουν όρια.Φθάνουμε μετά σε κάποια ηλικία (όχι συγκεκριμένη) που πολλοί θα κάνουν οικογένεια και εκεί φυσικά αρχίζει ένα άλλο «ράλι» που έχει να κάνει πως να ικανοποιήσει κανείς τις προσδοκίες των άλλων ή το πως θα δημιουργήσει απλά μια οπτική εντύπωση. Πως να φτιάξει ένα σπίτι και μετά ένα δεύτερο και πως να βγάλει πιο πολλά και να πάρει ένα καινούργιο αμάξι γιατί πήρε και ο άλλος (το κάπνισμα πάει μαζί στο πακέτο) και μια «τρεχάλα» που ξεπερνά ακόμα και τους ολυμπιονίκες και γενικά ένα άγχος.

Αφού φυσικά θα έχει περάσει όλο αυτό το στάδιο και αφού θα έχει βομβαρδίσει τον εαυτό του με τόσες καταχρήσεις αλλά και τόσες απαιτήσεις, λογικό είναι μετά να «κλατάρει» και από σίδερο να ήταν το σώμα δεν θα άντεχε πια .Αρχίζουν τότε τα χάπια ακόμα και για τις πιο απλές λειτουργίες του οργανισμού, άσε που δεν θα μπορεί να φάει και ότι θέλει ή και μπορεί να πρέπει να κόψει πολλά που του άρεσαν. Θα τα έχει όλα αλλά και τίποτα.

Η κάθε περίοδος του ανθρώπου μπορεί να είναι λαμπρή και πολλές φορές ίσως δεν είναι η νεανική, αρκεί να σκεφτούμε όλοι μας τα λάθοι,τα ατοπήματα και πολλά άλλα που έχουμε κάνει ο καθένας σε αυτή τη περίοδο τότε σίγουρα θα θέλαμε να ανοίξει η γή ..η σωστή εκμετάλευση του χρόνου πρέπει να υπάρχει για όλους μας ώστε να πετύχουμε αυτά που πρέπει ή αυτά που θέλουμε,προπάντων πάντα πρέπει να έχουμε ενδιαφέροντα γιατί βλέπουμε πολλούς ανθρώπους ότι ο χρόνος έχει γεράσει το μυαλό τους πιο πολύ απο το σώμα τους.Εμείς πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και δραστήριοι για σωστά πράγματα και όχι άσκοπα όσο για το χρόνο που περνά αυτή είναι η δουλειά του.

Το κείμενο γράφτηκε για πρώτη φορά στις 18/03/2009