Ορθοδοξία, η
πίστη και παρακαταθήκη που παρέμεινε ανόθευτη όπως παραδόθηκε από τους αγίους
Αποστόλους και εν συνεχεία από τους αποστολικούς Πατέρες και η οποία
ερμηνεύτηκε αργότερα από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Τα πρώτα Βυζαντινά χρόνια
ο Χριστιανισμός, μετά την επικράτηση του Μ. Κωνσταντίνου, αποτελεί την επίσημη
θρησκεία σε όλη την επικράτεια της μεσογείου όπου και η αυτοκρατορία τότε, ενώ
οι πιστοί του ήσαν ελεύθεροι να κτίζουν ναούς, ιδρύματα κτλ.
Οι ναοί τότε
πετρόκτιστοι με ελάχιστη ή και ελλιπή διακόσμηση τότε, θα περιορίζονταν σε
κάποια σύμβολα ή λίγες εικόνες- αν και διασώζονται πολύ πριν εικόνες από τον
Ευαγγελιστή Λουκά- και τα τέμπλα θα ήταν ένα απλό χαμηλό διάφραγμα. Οι
επίσκοποι και οι ιερείς με άμφια πιθανώς από κάποια βαρύτιμα ή όχι υφάσματα
(κάποια αντίστοιχα όπως ωμοφόριο, επιτραχήλι) όπου είχαν σταυρό επάνω,
ουσιαστικά αυτή ήταν η παράδοση τότε και άπλα σήμερα οι Ανατολική Ευρώπη
ακόλουθη αυτή την παράδοση η οποία τόσο η αρχιτεκτονική, αγιογραφία, ψαλτική,
λειτουργική εμπλουτίστηκε με την πάροδο των χρόνων.
Οι
Χριστιανοί όπου θα εισέρχονταν στο ναό θα έκαναν το σημείο του Σταυρού, μια
συνήθεια και παράδοση όπου δεν γνωρίζουμε πως προήρθε και έχει όμως αφετηρία
ηδη από τους αποστολικούς χρόνους και υπάρχει και σήμερα.
Ιστορική
συνέχεια
Η Ορθόδοξη
παρακαταθήκη και παράδοση διασώθηκε και διατηρήθηκε αναλλοίωτη από την
Βυζαντινή Ορθόδοξη Εκκλησία φθάνοντας ως τις μέρες μας και παράλληλα
μεταλαμπαδεύτηκε και σε όλα τα κράτη της τότε ανατολικής Ευρώπης.
Στην παρούσα
χρονική περίοδο, σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ανέρχονται σε
300.000 με τους Ρώσικους λαούς να αποτελούν τα 2/3 και γεωγραφικά το κομμάτι
της Ν.Α και ανατολικής Ευρώπης αποτελείται από Ορθοδόξους λαούς στις
επικράτειες των οποίων βρίσκονται διάσπαρτοι μικρές και μεγάλες εκκλησίες
φέροντας την αρχιτεκτονική σφραγίδα της κάθε χώρας τους.
1453
Η άλωση της
Κωνσταντινούπολης και η παρουσία στη συνέχεια ενός αλλόθρησκου λαού είχε ως
αποτέλεσμα τον πολιτιστικό και μορφωτικό μαρασμό τόσο στον ελλαδικό αλλά και
στον ευρύτερο χώρο της Βαλκανικής, επακόλουθο επίσης ήταν να τερματιστούν οι
ιεραποστολές και το Οικ. Πατριαρχείο –όπου ο εκαστοτε προκαθήμενος ήταν και
εθνάρχης των ελλήνων-περιορίστηκε στο να διασωθεί η πίστη των γηγενών κάτοικων
σε μια ταραγμένη περίοδο.
(1794) Ρώσοι μοναχοί κατευθύνονται στην Αλάσκα,
φέρνοντας την Ορθόδοξη πίστη στον νέο κόσμο.
|
Οι Ρώσοι την
εποχή εκείνη ως ο μόνος ελεύθερος Ορθόδοξος λαός, έχοντας μείνει μακριά από
αιματηρούς και χρονοβόρους πολέμους σχεδόν δύο αιώνες, με την εξέλιξη της χώρας
σε αυτοκρατορία είχαν ξεκινήσει και παράλληλα η οργάνωση ιεραποστολών και
αφορούσαν λαούς της αμερικανικής ηπείρου και συγκεκριμένα τους Εσκιμώους της
Αλάσκας και της Ιαπωνίας, σήμερα υπάρχουν πολλοί ναοί όπου ανήκουν στην
δικαιοδοσία των Ρώσων διάσπαρτοι σε Καναδά, Η.Π.Α κτλ.
Η διάδοση
του Χριστιανισμού και δη της Ορθοδοξίας συνεχίστηκε κατά τον 20ο
αιώνα χάρις τις ιεραποστολές στην αφρικανική ήπειρο, όπου υπό την αιγίδα του
ελληνικού πατριαρχείου Αλεξανδρείας πολλοί άνθρωποι εκεί έχουν βαπτισθεί, έχουν
κτιστεί εκκλησίες, σχολεία, διανέμονται τρόφιμα, φάρμακα, με αποτέλεσμα στα
βάθη της αφρικανικής ηπείρου ή ζούγκλας υπάρχουν κάποιες μικρές εκκλησίες όπου
ακούγονται ψαλμωδίες σε μια άλλη γλώσσα και διάλεκτο.
Η παρουσία
της Ορθοδοξίας εντοπίζεται και μέσα στον αραβικό κόσμο, στα μέρη της
Παλαιστίνης, Συρίας όπου υπάρχουν ναοί και μοναστήρια όπου ορισμένα
χρονολογούνται από την εποχή του Ιουστινιανού. Μικρότερης κλίμακας εντοπίζονται
σε χώρες όπως το Ιράκ, Πακιστάν, Αίγυπτο (σε αυτές τις χώρες υπάρχουν και
Χριστιανοί άλλων δογμάτων όπως κόπτες, μονοφυσίτες), παράλληλα τόσο στην Ν.
Κορέα και σε πολλές ασιατικές χώρες απαντώνται πιστοί στην Ορθοδοξία.
Μετανάστευση
Παράλληλα οι
μεταναστεύσεις που συνέβησαν τόσο στην αρχή του 20ου αιώνα και μετά
το Β’ παγκόσμιο πόλεμο ελλήνων προς τις νέες χώρες, Αυστραλία, Δυτ. Ευρώπη
καθώς και Ρώσων, γεωργιανών είχε επακόλουθο να ιδρυθούν αντίστοιχες κοινότητες
εκεί ενώ πάμπολλες ορθόδοξες εκκλησίες και Μοναστήρια έχουν κτιστεί ιδίως
καθόλα την αμερικανική ήπειρο.
Επιπροσθέτως
έλληνες 8ης και πλέον γενιάς, των οποίων οι προπαπούδες τους μετά
την Μικρασιατική καταστροφή αλλα και προγενέστερα ναυτικοί που εγκαταστάθηκαν
σε χώρες της λατινικής Αμερικής, μη γνωρίζοντας σήμερα την ελληνική γλώσσα
διατήρησαν κάποια έθιμα όπως τις γιορτές των εθνικών επετείων ενώ η παρουσία
ορθοδόξων ναών εκεί είναι συνυφασμένη με αυτήν των ελλήνων.
Αντίστοιχες
παρουσίες ελλήνων και γηγενών Ορθοδόξων κατοίκων συναντώνται σε χώρες της
Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης όπου Ορθόδοξες Εκκλησίες αναφύονται και
διακρίνονται ως κάτι ξεχωριστό καθότι σε κράτη-κάρδια του προτεσταντισμού,
λουθηρανισμού που παρέκλιναν και καμιά σχέση δεν έχουν με την παράδοση των 10
πρώτων αιώνων της ανατολικής εκκλησίας.
Ανατολική Ευρώπη
Ο Άγιος Πατριάρχης
Ερμογένης και Άγιος Ιώβ
τελούν ακολουθία μετανοίας στον καθεδρικό ναό Κοιμήσεως
Θεοτόκου
του Κρεμλίνου Μόσχας 1607
|
Χώρες και
λαοί της ανατολικής Ευρώπης ακολούθησαν μια άλλη ιστορική πορεία, οι γειτνίαση
τους όμως με λαούς αλλόθρησκους και βάρβαρους τους καθιστούσε στον να έρθουν
αντιμέτωποι με πολέμους και κακουχίες είτε από τις ορδές των μογγόλων ως αυτές
των τούρκων αργότερα, συν τοις άλλοις αντιμετώπισαν και τις διάφορες
σταυροφορίες υπό την αιγίδα του πάπα με αποτέλεσμα να στραφούν όχι μόνο
εναντίων των λαών της ανατολής αλλά και των Ορθοδόξων λαών της ανατολικής
Ευρώπης και Βυζαντίου ακόμα οι εξαιτίας των δυτικών δόθηκε μια άλλη εικόνα του
Χριστιανισμού στον κόσμο.
Σλάβοι οι
λαοί εκείνοι που εκχριστιανιστήκαν και διάνυσαν μια άλλη πορεία και πολιτιστική
άνθηση χάρις σε δυο βυζαντινούς μονάχους όπου οφείλεται το αλφάβητο τους καθώς
και η βάση των έργων τους, δεν είναι τυχαίο όπου αναφέρεται σε όλο τον σλαβικό
κόσμο ως κυριλλική γραφή.
Οι Ρώσοι ως
ένας λαός φτωχός όπου εφορμούσε με μονόξυλα χωρίς κάποια αξιοσημείωτη παρουσία,
με την αποδοχή του Χριστιανισμού αποτέλεσε την αφετηρία τους για την κάθε
πολιτιστική, μορφωτική και οικονομική τους ανάπτυξη, ένας λαός που μετά το 15ο
αιώνα είχε την δική του διαδρομή ενώ πολλές εκκλησιές και μοναστήρια όπου
κτίστηκαν ανήκουν σε αυτήν την περίοδο. Αργότερα μετά το 1917 και την
επικράτηση αυτού του αθεϊστικού καθεστώτος καθώς και σε αλλά ομόδοξα Βαλκανικά
και μη κράτη, οι Ορθοδοξία τέθηκε υπό διωγμό με χιλιάδες Κληρικούς οι οποίοι
είχαν συνεισφέρει και βοηθήσει απόρους και φτωχούς να οδηγούνται στο
εκτελεστικό απόσπασμα..
Γεωργία
Η χώρα του
Καυκάσου όπου είχε δεχτεί νωρίς το Χριστιανισμό ενώ ήταν η πρώτη χώρα που
γνώρισε την αναγέννηση από την υπόλοιπη Ευρώπη κατά 12ο αιώνα μ.Χ ,
η περίκλειστη και άγνωστη αυτή χώρα στα όρη της οποίας οι εκκλησιές μοιάζουν ως
πύργοι , μέσα σε αυτούς υπάρχουν εικόνες αγίων τοπικών και ευρύτερα γνωστών με
μια γραφή, νοτιοκαυκασια και αλλιώτικη, και μέσα εκεί οι ιερείς και πιστοί
ακολουθούν την ίδια παράδοση με τους άλλους στην Μόσχα, Αθήνα, Σόφια, Λευκωσία.
Το κερί
είναι συνυφασμένο με την Ορθόδοξη παράδοση, ενώ κατά την νύχτα της Αναστάσεως
του Χριστού οι πιστοί κρατούν αναμμένες λαμπάδες
|
Το Άγιο Φως
το οποίο είναι το πιο γνωστό θαύμα στην ανατολική Ορθοδοξία δόθηκε και φέτος
μέσω του Αγίου Τάφου και μεταφέρθηκε στις έδρες των εκάστοτε χωρών και μη της
Ορθοδοξίας, αποτέλεσε το φως των κεριών εκατομμύρια πιστών σε όλο τον κόσμο που
μέσα σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα είτε αποτέλεσε εξωκλήσι σε κάποιο νησί του
αιγαίου ή κάποιου χωριού ή μητρόπολη, είτε λαμπρό κτίριο με αριστουργηματικό
τρούλο, είτε έμοιαζε με πύργο ή ήταν φτιαγμένη από ξύλα, είτε σε παγωμένα μέρη
της Σιβηρίας ή στέπες ή του βόρειου ημισφαίριου και σέλας, είτε στα ζεστά μέρη
με τον ξάστερο ουρανό της ανατολικής μεσογείου, είτε μέσα σε μεγαλουπόλεις της
δύσης, είτε σε κάποιο γραφικό τοπίο της ελληνικής υπαίθρου , οι πιστοί όπου και
αν βρέθηκαν μπροστά στην κάθε εικόνα με ένα κερί και σε γλώσσα κατανοητή ή
αλλιώτικη είπαν το Χριστός Ανέστη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου