Την ημέρα της Μεταμόρφωσης, κάποτε στην μακρινή Γεωργία

Κατά την διάρκεια του 4^ου αιώνα μ.Χ , μια νεαρή Χριστιανή από τα μέρη της Παλαιστίνης κατευθύνεται μέσα από τις οροσειρές και δύσβατα μονοπάτια προς την χώρα της Ιβηρίας, την σημερινή Γεωργία[1]. Όνειρο της να βρει και να ασπασθεί τον άραφο Χιτώνα του Χριστού, που σύμφωνα με παραδόσεις της εποχής βρίσκονταν σε αυτήν την χώρα του Καυκάσου.

Παράλληλα σκοπός αυτού του ταξιδιού της, που ενισχύθηκε μετά από όραμα της Θεοτόκου, ήταν να κηρύξει το ευαγγέλιο και την Χριστιανική πίστη σε αυτήν την ειδωλολατρική χώρα. Αξίζει να τονισθεί ότι από τις αρχές του 4^ου αιώνα η γειτονική Αρμενία[2] ήταν το πρώτο κράτος που υιοθέτησε τον Χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία.

Κατά το 315 μ.Χ , η Χριστιανή εκείνη θα φτάσει μετά από δυσκολίες στις όχθες του ποταμού Κούρ, αρχικά δείλιασε καθώς ήταν μόνη σε μια σε μια ξένη χώρα ένα θεϊκό όραμα θα τις αναπτερώσει το ηθικό και με ενθουσιασμό θα συνεχίσει την πορεία της, ακολουθώντας το μονοπάτι που τις υπέδειξαν κάποιοι βοσκοί.

Μετά από πολλές δυσκολίες και αντιξοότητες θα φτάσει σε αυτήν την μακρινή χώρα. Η Αγία Νίνα, μια ελληνίδα που κατάγονταν από την Καππαδοκία, έμελε να συνδέσει το όνομα της με αυτήν την χώρα όπου θα γινόταν η ανάδοχος και η πνευματική μητέρα αυτού του λαού, αργότερα θα αναγνωρισθεί και ως  Ισαπόστολος.

Την ημέρα της Μεταμόρφωσης

Την ημέρα που έφτασε στην πρωτεύουσα της χώρας αυτής, όλος ο λαός με τον βασιλιάς τους  Μιριάν ήταν σε ένα βουνο απέναντι από την πόλη για να προσφέρουν θυσίες σε ένα ανθρωπόμορφο είδωλο που είχαν κατασκευάσει πιθανώς οι προγονοί τους. 

Η Αγία κρυμμένη κάπου στα βράχια παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα, την στιγμή που ήχησαν οι σάλπιγγες και όλος ο λαός θα απέδιδε τιμές σε αυτό το είδωλο, η Αγία Νίνα κοίταξε στον ουρανό και προσευχήθηκε στο Θεό ώστε να γνωρίσει ο λαός αυτός την Αλήθεια του.

Την ίδια στιγμή[3] ο ολοκάθαρος ουρανός σκοτείνιασε. Μαύρα σύννεφα πλησίασαν με τρομερή ταχύτητα από τη δύση και στάθηκαν ακριβώς πάνω από τον ειδωλολατρικό ναό.

Ξέσπασαν τότε βροντές, αστραπές και δυνατή ανεμοθύελλα. Μέσα σε ελάχιστη ώρα ο ναός γκρεμίστηκε και το είδωλο Αρμάζ έγινε συντρίμμια. Μετά απ’ αυτή τη θεομηνία ο

ήλιος έλαμψε πάλι λαμπρότερος από πριν!

Από τότε ο βασιλιάς Μιριάν και ο λαός του έχασαν την πίστη τους στη δύναμη του Αρμάζ και άρχισαν να αναρωτιούνται τί σημείο ήταν εκείνο πού έγινε και τί προμηνούσε για το μέλλον.

Ήταν 6 Αυγούστου, ημέρα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, το Θαβώρειο Φως έλαμπε και απλώνονταν πάνω από τον ουρανό της Γεωργίας, εγκαινιάζοντας μια νέα περίοδο για αυτήν την μακρινή Υπερκαυκασία χώρα.

Μερικά χρόνια αργότερα, το 337 μ.Χ. ο βασιλιάς Μίριαν Γ’, καθώς είχε κατηχηθεί από την Αγία Ιεραπόστολο Νίνα, θα καθιερώσει το Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία. Κάτι που προήγαγε την άνθηση των τεχνών, της λογοτεχνίας και συνέβαλε στην ενοποίηση της χώρας[4].

---

[1] Πηγές άρθρου https://proskynitis.blogspot.com/2013/01/14.html

[2] Βικιπαίδεια λήμμα Αρμενία https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%B1#cite_note-CIA-14

[3] Το παρακάτω απόσπασμα, τροποποιημένο από https://proskynitis.blogspot.com/2013/01/14.html

[4] Βικιπαίδεια λήμμα Γεωργία https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1