Ο Άγιος Νεκτάριος , ένας Ιεράρχης που η παρουσία του και το όνομα του συνδέθηκε με το νησί της Εύβοιας και μάλιστα με την επαρχία της Καρυστίας, καθώς είχε διατελέσει Ιεροκήρυκας στα μέρη αυτά, τα έτη 1892-93.
Μετά την εκδημία του ο λαός άρχισε να τον τιμά ως άγιο και εικόνες να αγιογραφούνται πολύ πριν την επίσημη αγιοκατάταξη του το 1961. Κατόπιν θα έχουμε και τις πρώτες εκκλησίες με το όνομα του, με μια από αυτές να κτίζεται στο χωριό Ρεούζι στα Στύρα, ύστερα από εμφάνιση του ίδιου, στο όνειρο ενός ιερέα, ο οποίος είδε τον βραχίονα με το ράσο και το χέρι του να του υποδεικνύει το σημείο που υπάρχει ο ναός.
Με την πάροδο του χρόνου θα κτιστούν και άλλοι Ναοί στην περιοχή της Καρυστίας, όπως στην τοποθεσία «άσπρα χώματα» που σύμφωνα με την επιγραφή είναι το 1980 , στον Αετό καθώς και στο χωριό Ρούκλια, στην Κύμη πλησίον του νοσοκομείου. Σπανίως θα συναντήσουμε κεντρικό ναό ή εξωκκλήσι που να μην υπάρχει μια εικόνα του αγίου Νεκταρίου.
Συναντούμε μια σύγχρονη μορφή αγίου, που παρόλο δεν είχαν παρέλθει πολλά χρόνια από την κοίμηση του, στην Ελλάδα υπήρχαν εκκλησίες προς τιμήν του και πιθανότατα, η πρώτη να κτίστηκε στην Κρήτη. Στην Αίγινα , όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, υπάρχει ένας μεγαλόπρεπης ναός, ο ποίος είναι από τους μεγαλύτερους της Ορθοδοξίας. Στο νησί αυτό συρρέουν εκατοντάδες και χιλιάδες κατ’ έτος για να προσκυνήσουν τον τάφο του καθώς και μέρος των ιερών του λειψάνων.
Γεννήθηκε στην Σηλυβρία, μια πόλη της ανατολικής Θράκης το 1846, λόγο της φτώχειας του μετέβηκε για να εργασθεί στην Κωνσταντινούπολη, αργότερα εργάστηκε ως δάσκαλος, κατόπιν έγινε μονάχος, διάκονος και ιερέας, στην Αλεξάνδρεια θα χειροτονηθεί επίσκοπος και θα είναι μητροπολίτης μιας πόλης της Λιβύης, την Πενταπολη καθώς τότε ζούσαν πολλοί Έλληνες στα μέρη αυτά.
Μέρη που έκανε το πέρασμα του ήταν η Κωνσταντινούπολη, η Χίος, η Αλεξάνδρεια, το Κάιρο, η Αθήνα, η Εύβοια, η Φθιώτιδα, το Άγιον Όρος, η Αίγινα. Διετέλεσε διευθυντής της Ριζάρειου σχολής και κατά τα τέλη της ζωής του θα μένει σε Μοναστήρι που θα κτίσει ο ίδιος στην Αίγινα, οι ντόπιοι κάτοικοι καθώς και των Αθηνών που τον επισκέπτονταν για να εξομολογηθούν ή να τον συμβουλευτούν, τον θεωρούσαν Άγιο.
Πριν κάποιες δεκαετίες υπήρχαν ηλικιωμένοι, που όταν ήσαν μικρά παιδιά, ανέφεραν ότι όταν λειτουργούσε περπατούσε στον αέρα.
Κατά το 1919 η υγεία του άρχισε να επιβαρύνεται, το Σεπτέμβριο του 1920 εισήχθηκε στο νοσοκομείο, κάνεις δεν γνώριζε τον τίτλο του, καθώς δεν φορούσε διακριτικά που να μαρτυρούν ότι ήταν επίσκοπος. Κοιμήθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1920 , οι παραβρισκόμενοι καθώς και οι εργαζόμενοι διαπίστωσαν ότι πρόκειται για έναν άγιο, καθώς μόλις η φανέλα του άγγιξε έναν ασθενή διπλά του, εκείνος θεραπεύτηκε. Εκτοτε πέρασαν 100 χρόνια και ο Ιεράρχης αυτός, θεωρείται μια από τις αγιότερες μορφές των νεοτέρων χρόνων της Ελλάδας.
1920-2020 εκατό χρόνια από την κοίμηση του Αγίου Νεκταρίου, ενός Ιεράρχη που περιόδευσε , λειτούργησε και κήρυξε στα μέρη του νησιού και ιδίως σε αυτά της Καρύστου. Να σημειωθεί ότι ανήκει στην τοπική αγιολογία του νησιού.
Γιορτές προς τιμή του έχουμε στις 9 Νοεμβρίου όπου είναι η κοίμηση του, στις 3 Σεπτεμβρίου η Ανακομιδή των Ιερών του λειψάνων και στις 20 Απριλίου η αναγνώριση της Αγιότητας του. Στις 12 Οκτωβρίου τιμάται επίσης καθώς τότε είναι η Σύναξη των εν Αθήναις Αγίων.
Ο Άγιος Νεκτάριος σε μια φωτογραφία του 1909 στην Κύμη Ευβοίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου