Χριστούγεννα, η ιστόρηση της Εικόνας

Χριστούγεννα μια γιορτή απ’ τις μεγαλύτερες της Χριστιανοσύνης που απ’ τον 4^ο αιώνα θεσπίστηκε να γιορτάζεται ξεχωριστά από αυτήν των Θεοφανείων.

Η γέννησης του Χριστού έλαβε χώρα σε μια μικρή πόλη την Βηθλεέμ, γενέτειρα του προφήτη και βασιλιά Δαυίδ, καθώς και πατριαρχών της Παλαιάς Διαθήκης, όπως του Ιακώβ που από την εποχή του ονομάστηκε έτσι και σημαίνει ο τόπος του άρτου.

Εικάζεται ότι η Γέννηση του Χριστού, έλαβε χώρα την πρώτη ημέρα της εβδομάδας και αυτή που ακολουθεί μετά το Σαββάτο και που αργότερα ονομάστηκε Κυριακή. Κάτι που αποδέχτηκε και η Αγία ΣΤ’ Οικουμενική Σύνοδος, το 680 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη.

Ακόμη την ημέρα αυτή, συνέβησαν και άλλα γεγονότα όχι μόνο στο χώρο αυτό της Παλαιστίνης αλλά και σε αλλα μέρη της γης, όπως στην Ρώμη ή και σε άλλες χώρες της Μεσογείου, που αποτελούν παραδόσεις που καταγράφηκαν και διασώθηκαν μετέπειτα στην Ρωσία.

Τα μεσάνυχτα μετά το Σάββατο ,  λαμβάνει χώρα η Γέννηση του Χριστού σε ένα σπήλαιο της Βηθλεέμ,  παράλληλα είχε βγει διάταγμα για να απογραφούν όλοι οι κάτοικοι της τότε ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, με τους κατοίκους της να μεταβαίνουν στην γενέτειρα τους για να απογραφούν.

Σε αυτό το συμβάν συμμετέχουν οι απλοί Ποιμένες και οι σοφοί εξ ανατολών, δείχνοντας από την μια την απλότητα και από την άλλη την γνώση και την σοφία. Και όμως αμφότεροι αξιώθηκαν να μάθουν άλλα και να αντικρίσουν το Θείο Βρέφος σε μια φάτνη με την Μητέρα του να ακούει και να  συγκρατεί όλα όσα αφηγούνταν οι απλοί αυτοί βοσκοί στα μέρη αυτά.

 

Στις εικόνες αυτές ιστορούνται το σπήλαιο της Βηθλεέμ, η μορφή του Χριστού που φωτίζει και είναι σε μια φάτνη ως βρέφος, η Μητέρα του κοντύτερα του άλλοτε να το ασπάζεται, ο δίκαιος Ιωσήφ λίγο πιο μακριά. Παράλληλα απεικονίζονται και οι Ποιμένες, οι άνθρωποι που την άγια αυτή Νύχτα ήσαν σε μια περιοχή κοντά και φύλαγαν το κοπάδι τους. Οι απλοϊκοί αυτοί άνθρωποι έλαβαν την χαρμοσύνη αυτή είδηση από έναν Άγγελο, ο όποιος στην συνεχεία ενώθηκε με τους υπόλοιπους Αγγέλους στον ουρανό και ψέλνανε μέχρι που χαθήκαν στον ουρανό, στο άκουσμα της οι βοσκοί έσπευσαν για να αντικρίσουν το Θείο Βρέφος. Αυτοί οι απλοϊκοί άνθρωποι θα γίνουν και οι πρώτοι μάρτυρες που αντίκρισαν και οι κήρυκες καθώς διηγούνταν τα όσα είδαν. Η 25^η Δεκεμβρίου παράλληλα,  είναι και η ημέρα μνήμη τους.

Ετεροχρονισμένα, σύμφωνα με μελετητές αλλα πρόσωπα που ιστορούνται στην εικόνα είναι και οι τρεις επισκέπτες εξ ανατολών, με τα δώρα τους, οι άνθρωποι που ήταν επιστήμονες και οι βαθύ γνώστες και ερευνητές θα λέγαμε της εποχής. Ο οδηγός τους ένα Αστέρι που με την δική τους λάμψη θα τους καθοδηγήσει εκείνη την νύχτα και κατόπιν φθάνοντας στην Ιερουσαλήμ και και κινούμενοι προς την Βηθλεέμ θα το ξαναδούν, κάτι που τους έδωσε πολύ χαρά καθώς βρήκαν τον ασφαλή οδηγό τους, το οποίο στάθηκε όχι απλά πάνω από την πόλη αλλα και το μέρος που ήταν ο Χριστός. Στην οικία λοιπών προσέφεραν τα δώρα τους, χρυσό, σμύρνα και λιβάνι καθώς αναγνώριζαν ότι μπροστά τους είναι ο Μεσσίας, σε αυτό το συμβάν μόνο η Θεοτόκος είναι παρούσα.

 

Η Γέννηση του Χριστού αποτελεί το γεγονός που επίσης τέμνει και χωρίζει την παγκόσμια ιστορία, στα βυζαντινά χρόνια που υπήρξε πιο πλούσια αγιογραφία, θα ιστορηθούν πάμπολλες εικόνες, καθώς και σε άλλες χώρες μετέπειτα, όπως στη Ρωσία. Παράλληλα Θα υπάρξουν πλούσια υμνολογικά κείμενα για την ημέρα των Χριστουγέννων κάποια απ΄τα οποία υπάρχουν και στους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου, όπως στον  Ή οίκο, καθώς και στο Θ', Ι' και Κ', όπου μνημονεύονται αμφότεροι οι Ποιμένες και οι ξένοι αυτοί άνθρωποι εξ ανατολών, οι οποίοι κατέφθαναν  να ιδούν τον τεχθέντα Βασιλέα. 

 

 

Επίσης ένα ίσως πιο χαρακτηριστικό είναι και η εκφώνηση από τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, τον πατέρα της εκκλησίας ,που όταν ήταν αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως τα χρόνια εκείνα,  τα Χριστούγεννα του 379 μ.Χ , έλεγε Χριστὸς γεννᾶται, η οποία είναι σε χρόνο ενεστώτα!

 

Καλά Χριστούγεννα!