Ρούκλια, χωριό κάπου «χαμένο» στην Όχη

Ρούκλια, ένας μικρός οικισμός κρυμμένος μέσα στις υπώρειες της Όχης, χαμένο μέσα σε ένα κατεξοχήν ορεινό τοπίο μέσα στο πράσινο και με τα πλατάνια να συνθέτουν όλο αυτό το πάζλ ενός ξεχωριστού χωριού.

Πρόκειται για ένα χωριουδάκι με 14 κατοίκους, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της απογραφής, οι μόνιμοι κάτοικοι πιθανών λιγότεροι, γνωστό περισσότερο για το ετήσιο πανηγύρι εκεί στις 25 και 26 Ιουλίου στην γιορτή της Αγίας Παρασκευής, στην οποία συρρέουν πλήθος κόσμου από την Κάρυστο και τα γύρω χωριά με το γλέντι τόσο την παραμονή όσο και την επομένη να σφύζει από κόσμο.

Η διαδρομή προς τα Ρούκλια αποτελείται από ένα βατό χωματόδρομο, που το χειμώνα δυσχεραίνει, ουσιαστικά ο δρόμος εκεί οδηγεί προς αυτό το χωριό και η επόμενη διαδρομή-μετά την διακλάδωση- συνεχίζει προς το μονοπάτι για το Δημοσάρι. Στην άλλη πλευρά του μονοπατιού και της πλαγιάς οι Λενοσσαίοι, ένας επιμέρους συνοικισμός του χωριού Καλλιανού.

Ανατολικά, στο δρόμο προς το Δημοσάρι, διακρίνεται αυτό το μικρό χωριό το οποίο, κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες, μέσα σε ένα πλαίσιο ενός συννεφιασμένου ή βροχερού ουρανού, οι καπνοί από τις καμινάδες θα αποτελούν μια επιπλέον πινελιά αυτού του χώρου στον οποίο η ατμόσφαιρα, το οξυγόνο και ο αέρας είναι ακόμα καθαρότερα δίνοντας μια άλλη αίσθηση που ίσως δύσκολα αποτυπώνεται σε κάποιο κείμενο ή φωτογραφία.