28η Οκτωβρίου 1940: ημέρα ορόσημο για την Ελλάδα αλλά και για την πορεία του 2ου παγκοσμίου πολέμου- οι κυβερνήσεις και οι σύμμαχοι

Η 28^η Οκτωβρίου, ημέρα ορόσημο και αφετηρία μια αντιστροφής μέτρησης για την τελική νίκη των συμμάχων και την αποτροπή του άξονα, στο σχεδιασμό για την επιβολή μιας δικής του δικτατορία, με απροσδιόριστες συνέπιες για τους λαούς των χωρών που ειχε επικρατήσει.

Οι χώρες συνομολογούσαν και παραχωρούσαν την διέλευση των στρατευμάτων της Βερμαχτ και σε πολλές των περιπτώσεων η αντίσταση ήταν υποτυπώδης, ανύπαρκτη ή διαρκούσε λίγες ημέρες.

Τσεχία, Δανία, η Ολλανδία, Βέλγιο αλλά και η Γαλλία κατέρρεαν. Η  Αγγλία περιορισμένη στο νησί της, μολονότι το ισχυρό ναυτικό και την αεροπορία της, δεν κατάφερνε να πλήξει αποτελεσματικά την Γερμανία του Γ’ ράιχ.

Η Ρωσία προπαρασκευάζονταν αλλά δεν είχε έρθει ακόμα σε ανοιχτή ρήξη, παρόλα αυτά γνώριζε ότι ίσως θα επιχειρούνταν επίθεση στα εδάφη της και η ηγεσία της θα αναγκάζονταν, σε περίπτωση ήττας, να υποχωρήσει περά από τα Ουράλια όρη μαζί με τον στρατό της.

Στα Βαλκάνια η Αλβανία είχε συμμαχήσει με τον Άξονα, η Ιταλία είχε βάσεις στην χώρα αυτή πριν ακόμη την επίθεση. Η Βουλγαρία και η Ρουμάνια ήσαν μαζί και αυτές με την Γερμανία και Ιταλία. Δυο χώρες όμως θα διναν την δική τους απάντηση, η Ελλάδα και η Σερβία (τότε Γιουγκοσλαβία).

Η χώρα μας από καιρό προετοιμάζονται για την επικείμενη επίθεση, άλλωστε οι προκλήσεις των Ιταλών  με κυριότερη τον τορπιλισμό της φρεγάτας Έλλης στην Τήνο, προμήνυαν τον πόλεμο που θα ακολουθούσε.

Στις 28 Οκτωβρίου το ΌΧΙ θα ταυτιστεί με την ημέρα αυτή και θα αποτελέσει παράλληλα ορόσημο για την πορεία όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και για ολόκληρη την πορεία του πολέμου, που ήταν η νίκη των συμμάχων.  Η μέρα αυτή θα αποτελέσει μια ακόμη εθνική γιορτή για την χώρα μας.

Η Σερβία στην επικείμενη επίθεση από τους Γερμανούς, ο μονάρχης τους υπόγραψε συνθηκολόγηση όμως με πραξικόπημα γίνεται η ανατροπή του και ο λαός θα πει το όχι και θα πολεμήσει εναντία των Γερμανών.

Η επίθεση των Γερμανών και των Ιταλών στην Ελλάδα διήρκεσε πάνω από 200 ημέρες, με την μάχη της Κρήτης να γράφεται το τελευταίο κεφάλαιο αυτής της περιόδου, της ελεύθερης χώρας μας. 

Κατόπιν οι μάχες στην έρημο  με τους αξιωματικούς και όσους διέφυγαν και αποτέλεσαν  τον στρατό που ήταν στο πλευρό των συμμάχων στην Αίγυπτο θα συνέχιζαν τον πόλεμο αυτό.

Στην κατεχόμενη χώρα μας, οι ομάδες των Αντιστασιακών θα δίναν τον αγώνα ενάντια στους κατακτητές και δημιουργώντας και  κυβέρνηση που θα διοικούσε κάποιες περιοχές κυρίως της κεντρικής Ελλάδας, όπως τα Άγραφα κτλ.

Την περίοδο αυτή, προς το 1944 εκτός από την επίσημη και διεθνώς αναγνωρισμένη την  κυβέρνηση του Καϊρου, ήταν και η κυβέρνηση του βουνού που διοικούσε τις προαναφερόμενες περιοχές και δημιουργήθηκε από τους αντιστασιακούς. Η κυβέρνηση των Αθηνών ήταν και η κατοχική που ειχε διοριστεί από τους Γερμανούς και αποτελούσε απλά μια παρία.

Η απελευθέρωση θα γίνονταν με την αποχώρηση των Γερμανών  στις 12 Οκτωβρίου 1944, οι Αγγλοαμερικάνοι ήδη είχαν αποβιβαστεί την Νορμανδία και  ο πόλεμος ήταν προς το τέλος του. Η τελική έκβαση του φυσικά στην αρχή έδειχνε πως η Γερμανία θα κέρδιζε τον πόλεμο, η αλλαγή όμως γράφτηκε ή μάλλον συνέβη στα βουνά της Πίνδου, όταν οι Έλληνες θα απελευθέρωνα τις πόλεις της Βόρειου Ηπείρου και θα τρέπαν  τους Ιταλούς προς την θάλασσα.

Οι σύμμαχοι φυσικά αργότερα, φρόντισαν να δημιουργούν μια κατάσταση διχόνοιας, άνθρωποι που μέχρι χθες  γιόρταζαν την απελευθέρωση τους θα στρεφαν ο ενας τα όπλα ενάντια στον άλλον. Ακόμη φρόντισαν να κυβερνήσουν άνθρωποι που στην διάρκεια της κατοχής ήσαν στις όχθες του Νείλου ή και κάποιοι που συνεργάστηκαν στην κατοχή με τους γερμανούς.

Αντιστασιακοί που σε άλλες χώρες ή στρατηγοί, όπως ο Ντεγκόλ στη Γαλλία, ο Τίτο στην Γιουγκοσλαβία κυβέρνησαν τις χώρες τους, στην χώρας μας όμως οι αντιστασιακοί ή διώχθηκαν ή εκτελέστηκαν στην διάρκεια του εμφυλίου, που στόχος ήταν να διαλύσει την χώρα μας και να δημιουργεί μια εχθρότητα μεταξύ των Ελλήνων, η οποία θα παραμείνει και μετά την λήξη του εμφυλίου μέχρι και στο πρόσφατο παρελθόν.

Ακόμη υποδομές όπως εργοστάσια κτλ. Για να μην μείνουν στα χέρια των Ελλήνων και συντελέσουν στην πρόοδο τους, θα καταστρέφονταν ή από τους κατακτητές ή και από τους συμμάχους όταν θα βομβάρδιζαν όχι μόνο τους Γερμανικούς στόχος αλλά και τα εργοστάσια αυτά. Τα σμήνη αεροπλάνων των αγγλοαμερικανων , ουσιαστικά δεν  ήταν και τόσο συμμαχικά όπως φάνηκε και από την ανάμειξη τους στην συνέχεια στα Δεκεμβριανά και στις μετέπειτα συγκρούσεις. 

Οι σύμμαχοι φερθήκαν στην μετέπειτα πορεία της χώρας μας, με αυτό τρόπο που δημιούργησε πληγές ακόμη και από τον ίδιο τον πόλεμο και που η διχόνοια αυτή την χρησιμοποιούσαν ολες οι μετέπειτα κυβερνήσεις για δικούς της σκοπούς, κυρίως για να είναι αυτος ο λαός διχασμένος και να μπορούν να τον αποπροσανατολίζουν όταν ήθελαν.

Η 28 Οκτωβρίου η μέρα που αποτέλεσε ορόσημο για την χώρα μας και για ολόκληρο τον κόσμο, καθότι καθυστέρησε η επίθεση  στην Ρωσία και εκείνη κατάφερε να προετοιμαστεί και να αντικρούσει τους Γερμανούς.

Η χωρά αυτή στο τέλος του Πολέμου, συνέβαλε στο να σωθεί η γηραιά ήπειρος από την Γερμανική εισβολή, όπως είχε σώθει κάποτε και από τον Ναπολέοντα όταν εκστράτευσε και αυτός με 500.000 στρατό εναντία της.

Στην Πίνδο και στα μέρη της Βορείου Ηπείρου, η πορεία του πολέμου θα αλλάξει, 28 Οκτωβρίου 1940 ημέρα ορόσημο και αυτή του ΌΧΙ.

Χρόνια πολλά σε όλους τους Έλληνες!