Αναφορά περιοχών, της Νότιας Εύβοιας, από έναν λόγιο του 19ου αιώνα

Ο Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής  ήταν Έλληνας λόγιος του 19ου αιώνα . Ένα από τα έργα του, το οποίο ονομάζεται «Ελληνικά ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος» και το οποίο εκδόθηκε το 1854, γίνεται αναφορά του συγγραφέα και για περιοχές της νότιας Εύβοιας όπως της πόλης της Καρύστου, των Στυρών αλλά και για τοποθεσίες που υφίσταντο κατά την αρχαιότητα.

Θα αναφερθούν μικρά αποσπάσματα κειμένων, από τη κάθε περιοχή αντίστοιχα όπως υπάρχουν στο τρίτο τόμο. Για να δείτε το πλήρες έργο, δείτε το σύνδεσμο http://books.google.gr

Κάρυστος
Κάρυστος, πόλις αρχαιότατη επί της νοτ δυτικής παραλίας της νήσου, κατά τον Μυρτώον πέλαγος, υπό το όρος την όχη Ν.Δ μικρού απέχουσα των Στυρών, κατά τον Θουκυδίδη οι κάτοικοι της Καρύστου ήσαν Δρύοπες…
Σελ.38

Περιοχές κατά την αρχαιότητα
Κοίλα ελέγοντο ούχι κατά τον δυτικόν αιγιαλόν, το μεταξύ Αυλίδος ή μάλλον, κατά τίνα διόρθωσιν, Χαλκίδος και των πέρι Γεραιστόν τόπων, αλλά τα κατά τον ανατολικόν, τον από του Καφηρέως μέχρι του ακρωτήριου χερσονήσου.
Σελ.6

Αναφορά πιθανώς της χερσόνησου Φυλάγρας.
Χερσόνησος, κατά τον ανατολικόν αιγιαλόν προς το βορ δυτικόν του Καφηρέως και το νοτιο-ανατολικού της Κύμης.
Σελ.17

Περιοχή Γεραιστός
Γεραιστός κατά το νοτιώτατον της νήσου, ακρωτήριον περατούμενον εις νησίδιον, και αγκυροβόλιον παρά τω ακρωτήριω ωσαυτός Γεραιστός καλόυμενον, επιτήδειον τοις πλέουσοιν εκ της Ασίας είς την Αττικήν ως πλησίαζον τω Σούνιω, και κάτοικοι το πάλαι πολλοί περί αυτό…
Σελ.17


Η περιοχή μεταξύ ακρωτηρίων.
Μεταξύ των δύο ακρωτηρίων, Καφηρέως και Γεραιστού υπάρχουσι δύο χαράδραι, Πλατανιστός και Καψούλι καλούμεναι, και τίνα χωριά εν αυταίς ων το λεγόμενον Πλατανιστός εν τη επωνύμο χαράδρα είναι το κυριότερον…
Σελ.18

Για το ακρωτήρι Καφηρέα
Καφηρεύς, τρομερόν και κινδυνωδέστατον τοις πλέουσιν ακρωτήριον, το βορειότερον των δύο κατά τον νότιον της νήσου κειμένων…
….Επί των Ενετών εκλήθη Κάβο δόρο και επεκράτησε να καλήται ούτω και μέχρι τούδε κοινώς και έτι κοινότερον Ξυλοφάγος.
Σελ.16-17