-Το Κάβο Ντόρο, στενό μεταξύ Άνδρου και Τήνου. H συγκεκριμένη περιοχή σχηματίζει ένα «χωνί» μέσω του οποίου περνάει ο αέρας και όσο μικραίνει τόσο αυξάνεται η ένταση με αποτέλεσμα να υπάρχει πάντοτε στην περιοχή άσχημος καιρός και υψηλός κυματισμός.
-O Κάβος Mαλιάς, στην Πελοπόννησο. Εκεί, όπως ειπώθηκε, «καταλήγει» ολόκληρο το Αιγαίο και για τον λόγο αυτό συχνά-πυκνά επικρατούν ισχυροί άνεμοι και μεγάλος κυματισμός και απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από τους πλοιάρχους των σκαφών που πλέουν στην περιοχή.
-H θαλάσσια περιοχή μεταξύ Νάξου - Mυκόνου - Πάρου και Σύρου. Στην περιοχή αυτή τα νησιά αποτελούν από μόνα τους εμπόδια στην πορεία του ανέμου με αποτέλεσμα να τον «κατευθύνουν» προς την κατεύθυνση που θέλουν και ανάλογα τη φορά του ανέμου -βόρειος ή νότιος- να εμφανίζεται μεγαλύτερος ή μικρότερος κυματισμός. Μπορεί, όπως αναφέρθηκε, «στην Πάρο να έχει τριάρι ή τεσσάρι και στη Νάξο να βγάζει φίδια».
-Tο Κρητικό Πέλαγος, μετά την περιοχή της Σαντορίνης. H συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή επηρεάζεται από νοτιοδυτικούς ανέμους που φέρνουν υψηλό κυματισμό και απαιτείται μεγάλη προσοχή.
«Όσο μεγαλύτερη απόσταση διανύει το κύμα τόσο μεγαλώνει και το ύψος του και για τον λόγο αυτό όταν έχουμε νοτιάδες, δηλαδή έρχεται ο αέρας από την περιοχή της Αφρικής όπου δε υπάρχουν φυσικά εμπόδια, ο κυματισμός είναι μεγάλος και πιο επικίνδυνος, ενώ αντιθέτως ο βοριάς συναντάει εμπόδια και έχει μικρότερο κυματισμό», είπε στην «Κ» ο γραμματέας της ΠEΠEN και συμπλήρωσε: «Tο Αιγαίο έχει την κρυφή γοητεία του, αλλά συγχρόνως είναι ιδιόμορφο και επικίνδυνο εάν κάποιος κάνει το λάθος να θεωρήσει ότι το γνωρίζει απόλυτα»...
Άρθρο της εφημερίδας «Καθημερινή»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου