Όταν η Ελλάδα κατέστρεψε μεγάλες αυτοκρατορίες

Ελλάδα το μεταίχμιο ανατολής και δύσης και η οποία ένωνε δύο ηπείρους , Ευρώπη και Ασία, μια γεωγραφική θέση που είχες ως αιτία να αντιμετωπίσει τις επιδρομές άλλων λαών στη διάρκεια της ιστορίας της, που είτε θέλησαν να την κατακτήσουν είτε απλά αποτέλεσε κομβικό σημείο στο να κατακτήσουν την ηπειρωτική Ευρώπη.

Εντούτοις όμως μολονότι αριθμούσε ανεκαθεν μικρό αριθμό κατοίκων σε σύγκριση με άλλους λαούς καθώς επίσης και μια μικρή γεωγραφική έκταση, άσχετα της περιόδου (με εξαίρεση το κράτος του Μεγαλέξανδρου και της Βυζαντινής αυτοκρατορίας ), η Ελλάδα αποτελούσε μια μικρή χώρα. ‘Όμως εξαιτίας των πολέμων στους οποίους αναγκάσθηκε να λάβει μέρος είχε ως αποτέλεσμα να διαλυθούν ή να ματαιωθούν τα σχέδια μεγάλων αυτοκρατοριών τόσο κατά την αρχαιότητα αλλά και στην νεότερη εποχή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τις 100 σημαντικότερες μάχες, οι 50 έλαβαν χώρα στην Ελλάδα, ενώ η έκβαση τους έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην μετέπειτα πορεία της ιστορίας.

Βρισκόμαστε στο    5^ο π.Χ αιώνα  η  ηπειρωτική Ελλάδα καθώς και τα παράλιας της Μασιάς κατοικούνταν από διάφορα Ελληνικά φύλα τα οποία είχαν διασκορπιστεί στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρος τόσο της ηπειρωτικής Ελλάδας αλλά και στα παράλια της Μ.Ασίας, και είχαν δημιουργηθεί πόλεις-κράτη  οι οποίες είχαν δικό τους σύστημα διακυβέρνησης, διοίκησης, στρατό κτλ, Αθήνα , Σπάρτη, Κόρινθος, Θήβα ήταν μερικές από αυτές την εποχής εκείνη.

Την περίοδο αυτή υπήρχαν στο προσκήνιο οι Πέρσες, μια από τις μεγαλύτερες σε πληθυσμό αλλά και έκταση αυτοκρατορία της εποχής εκείνης, η οποία καταλάμβανε ολόκληρο το χώρο του σημερινού Ιράν, Ιράκ, μέσης ανατολής και σταδιακά έφθανε ως τις ακτές της Μ. Ασίας.

Στόχος της να επεκταθεί και να κατακτήσει την Ευρώπη ώστε να καταστεί ένα είδος μονοκρατορίας έχοντας ως σύνορα πλέον μόνο τη θάλασσα. εμπόδιο , φυσικά αποτελούσε η Ελλάδα αφενός γιατί αποτελούσε πέρασμα αφετέρου η υποταγή της θα καθιστούσε ευκολότερη τη διέλευση αλλά και την κατάκτηση της Ευρώπης από τους πέρσες.

Είναι γνωστές φυσικά οι μάχες που ‘έδωσαν οι Έλληνες τόσο στη ξηρά όσο και στη θάλασσα σε ένα αριθμητικά ανώτερο στρατό, ο οποίος σύμφωνα με εκτιμήσεις ανερχόταν  με σύγχρονους ιστορικούς σε 200.000 -250.000 ενώ με αναφορές της εποχής εκείνης ξεπερνούσε το 1000000.

Θερμοπύλες, Μαραθώνας, Πλαταιές καθώς και η ναυμαχία της Σαλαμίνας καθώς και άλλες είναι παγκοσμίως γνώστες τόσο για τον ηρωισμό που έδειξαν οι Έλληνες καθώς και τις έξυπνες στρατηγικές τους αλλά και για την καθοριστική νίκη που είχε ως αποτέλεσμα μια αυτοκρατορία να ματαιώσει τα σχέδια της και να περιοριστεί μέχρι τα δυτικά όρια της ασιατικής ηπείρου.

Αν οι Έλληνες είχαν ηττηθεί το βέβαιο είναι ότι η Ευρώπη θα είχε κατακτηθεί από τους πέρσες ενώ η εξάπλωση του πολιτισμού που συντελεσθεί θα είχε αναβληθεί για αιώνες.

7^ο αιώνα μ.Χ

Στους επόμενους αιώνες, μετά το κράτος του Μεγαλεξάνδρου ο οποίος κατέλυσε την περσική αυτοκρατορία, η Ελλάδα αποτέλεσε ρωμαϊκή κτήση ενώ αργότερα το σημαντικότερο κομμάτι της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, η οποία στην εποχή του Ιουστινιανού καταλάμβανε την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου ενώ αργότερα το ανατολικό τμήμα.

Την εποχή εκείνη εμφανίζονται στο προσκήνιο οι άραβες οι οποίοι ξεπηδώντας από τη σημερινή αραβική χερσόνησο και με τη φανατισμό που τους διακατείχε –τροφοδοτούμενος από τους χαλίφες , αρχίζουν να επιδρομές εναντίων διαφόρων Βυζαντινών κτήσεων και με ακάθεκτη ορμή καταλαμβάνουν την ευρύτερη περιοχή μέσης ανατολής, τη Συρία , ενώ η Αίγυπτος καθώς και η βόρεια Αφρική αποτελούν κτήσεις τους, επόμενο στάδιο να εξαπλωθούν στην κεντρική και δυτική Ευρώπη.

Φυσικά πέρασμα αποτελούσε η πρωτεύουσα του Βυζαντίου την οποία αφού πολιόρκησαν (δυο φορές) αφού είχαν καταλάβει την περιοχή της Μ.Ασίας, ύστερα από την αντίσταση των Βυζαντινών και της καταστροφής που υπέστη ο στόλος –χάρης και στο υγρό πυρ-αλλά  και της καταιγίδας που ξέσπασε , αναγκάσθηκαν να υποχωρήσουν ενώ η Χριστιανική Ευρώπη γλύτωσε από ένα βέβαιο κίνδυνο. Εάν η Κων/πολη τότε είχε καταληφθεί οι άραβες θα είχαν εξαπλωθεί στο ευρύτερο χώρο των Βαλκανίων αλλά και της κεντρικής Ευρώπης ενώ το βέβαιο είναι ότι εξαιτίας του εξισλαμισμού ούτε κάποια στοιχειώδης ανάπτυξη θα υπήρχε ούτε αναγέννηση θα είχε συμβεί, ούτε αργότερα βιομηχανική επανάσταση ενώ  ποτέ ενώ πολλές περιοχές δεν θα ξεχώριζαν από αυτές της βόρειου Αφρικής και Ασίας αντίστοιχα.

Βασικά εμπόδια υπήρξαν και πάλι οι Βυζαντινοί κυρίως στην ανατολική Ευρώπη (ενώ παράλληλα σημαντική ήταν η δράση του στρατηγού Μαρτέλου στην δυτική) , όπου χάρης σε αυτούς αποτέλεσε τροχοπέδη η ορμητική εξάπλωση των αράβων, ενός ακόμα ασιατικού λάου που θέλησε να εξαπλωθεί στην Ευρώπη όπως θέλησαν και οι πέρσες 13αιωνες νωρίτερα, επαναλαμβάνοντας την ίδια ιστορία σε διαφορετικά πεδία μάχης αλλά με πρωταγωνιστές και πάλι τους Έλληνες.

Στα μέσα του 19^ου αιώνα

Βρισκόμαστε κάπου στον 19^ο αιώνα η Ελλάδα έχει παψει  να υφίσταται ως κράτος ενώ ο ελληνισμός βρίσκεται 400χρονια κάτω απ τον τουρκικό ζυγό, η Ευρώπη ήδη απ τον 15 αιώνα αρχίσει να αναπτύσσεται σταδιακά , αναγέννηση, ανακάλυψη νέων χωρών, βιομηχανική επανάσταση είχα ήδη λάβει χώρα την περίοδο αυτή, ενώ χώρες της δυτικής Ευρώπης όπως η Αγγλία, Γαλλία και της ανατολικής η Ρωσία αποτελούσαν τις μεγάλες δυνάμεις, ενώ ακόμα Πρωσία, Αυστροουγγαρία ήταν και αυτές κράτη με μια μεγάλη βαρύτητα.

1815 όπου με τη συμφωνία των μεγάλων δυνάμεων ιδρύεται η «ιερά Συμμαχία» η οποία θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως ένα είδος συνασπισμού κρατών αντίστοιχο του σημερινού Ν.Α.Τ.Ο  ή της Ευρωπαϊκής ένωσης η όποια ήθελε να παραμείνουν τα καθεστώτα της Ευρώπης ως είχαν ενώ θα καταπνίγονταν διάφορα φιλελεύθερα κινήματα, ο πιο φανατικός υπερασπιστής της ήταν ο καγκελάριος της Αυστρίας Μέττερνιχ.

Ο φορέας αυτός ο όποιος αποτελούσε –ας επιτραπεί η έκφραση- ένα είδος τρόικας της Ευρώπης και  ο ποιος ήθελε να παραμείνουν ανέπαφα τα συμφέροντα των ισχυρών κρατών ενώ στερούσε το δικαίωμα των λαών στο να αποκτήσουν είτε την ανεξαρτησία, είτε τη ελευθερία είτε την αυτοδιάθεση τους και να υπάρχει έτσι στη γηραιά ήπειρος ένα είδος «τάξης πραγμάτων»

1821 γίνεται η Ελληνική Επανάσταση που σε πρώτη φάση ένα μέρος της Ελλάδας να αποτελεί μια ξεχωριστή πλέον υπόσταση, ενώ αποτέλεσε την βασική αιτία που αυτός ο ισχυρός δεσμός μεταξύ των ισχυρότερων κρατών της Ευρώπης να καταρρεύσει χωρίς ποτέ να προλάβει να υλοποιήσει τα διάφορα σχέδια απολυταρχισμού εις βαρών διαφόρων λαών, μια συμμαχία που κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος εξαιτίας και πάλι φυσικά των Ελλήνων.

Μέσα του 20 αιώνα

Την εποχή εκείνη μια απ τις ισχυρές θέσεις της Ευρώπης η οποία είχε τη θέση της στους γερμανικούς δρυμώνες ,άρχισε αλματωδώς να αναπτύσσεται , να εξοπλίζεται και σταδιακά να έχει επεκτατικές βλέψεις. Η Γερμάνια την εποχή εκείνη αποτελούσε μια ισχυρή χωρά που χάρης στον σύγχρονο εξοπλισμό της καθώς και στη σιδηρά πειθαρχία των στρατιωτών της είχε καταστεί ο φόβος όλων των χώρων της Ευρώπης ενώ ακόμα και η Αγγλία με το ισχυρό ναυτικό αλλά και η μεγάλη δύναμη του βορρά η Ρωσία έτρεμαν να έρθουν σε αναμέτρηση με το λεγόμενο Γ’ ράιχ. Άρχισε σταδιακά ως χείμαρρος να κατακτά την μια με τα την άλλη χωρά και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ενώ φαινόταν σχεδόν σίγουρο τα υπερφίαλα σχέδια των ηγετών της να δημιουργήσουν μια μονοκρατορία , επιβάλλοντας ως μια «νέα τάξη πραγμάτων»

Από την έναρξη του πολέμου η ζυγαριά έκλεινε υπέρ τους μέχρι τη στιγμή που συμμετείχε στο πόλεμο η Ελλάδα μικρή αυτή χώρα που είπε το «ΟΧΙ» και πρόβαλλε αντίσταση κατά του άξονα, η όποια αντιμετώπισε με ηρωισμό ο στρατός της στα βουνά της Αλβανίας τρέποντας σε υποχώρηση τον ιταλικό ενώ ανάγκασε τους γερμανούς να επέμβουν στερώντας τους πολύτιμο χρόνο, αξίζει να σημειωθεί ότι χρειάστηκε περίστερος χρόνος να κατακτηθεί ενώ παράλληλα αντιμετώπιζε δυο μεγάλες δυνάμεις και μια μικρότερη, αποτέλεσμα η έκβαση του πολέμου να πάρει άλλη τροπή, Εφέσων οι Ρώσοι ήδη είχα προετοιμαστεί, και τα σχέδια ενός χιλιόχρονου ράιχ παρόλο το σχεδιασμό και την υπεροπλία του τιναχθήκαν στον αέρα από μια μικρή χώρα με το όνομα Ελλάδα.

Πάντα η Ελλάδα, μόνο Η Ελλάδα , παντού η Ελλάδα η μικρή αυτή χώρα που διέδωσε το πολιτισμό και τα ιδεώδη αυτού, αλλά και που πρωτοστάτησε στην υπεράσπιση της Ελευθερίας της και αλλάζοντας πάντα τη διαδρομή της ιστορίας, κάτι που συνέβη τόσους αιώνες και θα συμβεί και πάλι από εκείνη όταν θα υπάρξουν συγκυρίες, όταν ισχυρότερα κρότοι  ή συμφέροντα θα θέλουν  να δημιουργηθεί  ένας άλλος  χαρακτήρας υποδούλωσης των λαών ίσως με άλλες μορφές πολέμου, αυτή η χώρα, αυτό το Έθνος θα είναι και πάλι η αιτία, που όχι μόνο θα καταστρέψει αλλά θα αποτελέσει και την απαρχή  μιας μετάβασης σε μια νέα πορεία, ίσως και το ξεκίνημα μια άλλης περιόδου ή και ακόμα εποχής.