Ο θρύλος της μεσαιωνικής Ρωσίας: Αλέξανδρος Νιέφσκι

Ο 13^ο και 14^ο αιώνας, υπήρξε σημείο καμπής στην ιστορία τόσο σε παγκόσμιο αλλά κυρίως στο ευρωπαϊκό χώρο και δη σε αυτόν της ανατολικής Ευρώπης. Οι Λατίνοι ήδη είχαν ξεκινήσει τις εκστρατείες τους με πρόσχημα την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων , ενώ εποφθαλμιούσαν την Βυζαντινή αυτοκρατορία, η παρουσία τους σε Βυζαντινά εδάφη, οι μετακινήσεις πληθυσμών , οι πόλεμοι είχαν μεταβάλλει τον χάρτη της περιοχής.

Την ίδια πορεία διαγράφει και η δύναμη του Βορρά Ρωσία (τότε Ρως) όπου ήδη από τα τέλη της 1^ης χιλιετίας ο λαός της είχε ασπασθεί την Ορθοδοξία και αποτελούσε κομμάτι της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησιάς. Ήδη ο λαός αυτός όπου ζούσε στις απέραντες και παγωμένες στέπες, έκτιζε και δημιουργούσε την δική του χώρα, το δικό του πολιτισμό και θα γράφε τα πρώτα κομμάτια της ιστορίας του.

Κάθε χώρα και λαός έχει το δικό του πρόσωπο σύμβολο, έμβλημα, εθνάρχη ή απλά ηρώα που τα κατορθώματα του ανήκουν στη σφαίρα του θρύλου και της αφήγησης,

Στη Ρωσία την εποχή εκείνη ένα σημαντικό πρόσωπο που έδρασε εκείνη τη ταραγμένη περίοδο ήταν ο Αλέξανδρος Νιέφσκι. Αποτελεί μια εμβληματικότερες και σημαντικότερες μορφές της ανατολικής Ευρώπης, όπου έδρασε έδρασε στην ίδια χρονική περίοδο με τον Μιχαήλ Παλαιολόγο, όπου και οι δυο απέκρουσα και διαφύλαξαν τα επιμέρους βασιλεία τους από τις κατακτητικές βλέψεις των σταυροφόρων αλλά με πολλές επιμέρους διαφορές.

Οι σταυροφορίες ήσαν επιχειρήσεις υπό την αιγίδα και την υποκίνηση του πάπα, αποτελούνταν από πλιατσικολόγους και τυχοδιώκτες στρατιώτες, δεν απαριθμούνται μόνο σε τέσσερις όπου και οι πιο γνωστές αλλά υπήρξαν και επιμέρους μικρότερης κλίμακας όπου είχαν στόχο τους βόρειους λαούς και δη τους Ορθοδόξους Χριστιανούς της Βαλτικής και τις ανατολικής Ευρώπης, γνωστές ως Βόρειες ή Βαλτικές σταυροφορίες.

Ο Αλέξανδρος Νιέφσκι πρίγκιπας της Δημοκρατίας του Νόβγκοροντ, ενός κρατιδίου κοντά στη Βαλτική θάλασσα, το όποιο έμεινε ανέπαφο από τις μογγολικές επιδρομές αλλά και των Γερμανών, κατά τη μεσαιωνική περίοδο ήταν μετά την Κωνσταντινούπολη η μόνη πόλη στην Ευρώπη που εκτός από τους κληρικούς και τους ηγεμόνες, ο απλός λαός ήξερε να γράφει και να διαβάζει.

Η ηγεσία του Αλέξανδρου στο στρατό και οι νίκες επί των σουηδών και των γερμανών ιπποτών απέδειξαν σύντομα της ικανότητες του ανακόπτοντας μια μεγάλης κλίμακας εκστρατείας των σουηδών στη ΒΔ Ευρώπη αφενός αλλά και τις προέλασης των γερμανών τευτόνων αφετέρου.

Οι επιθέσεις των δυτικών ευρωπαίων , τερματίζονται στην μάχη των πάγων την 5η Απριλίου 1242, όπου ουσιαστικά έχουμε το τέλος κάθε επεκτατικής βλέψης των τευτόνων Γερμανών ιπποτών προς τις απέραντες στέπες. οι πόλεμοι αυτοί δεν είχαν μόνο να κάνουν εδαφικές κτήσεις αλλά είχαν και θρησκευτικό χαρακτήρα καθότι εγκρίνονταν με παπική βούλα.

Ο Αλέξανδρος Νιέφσκι δίκαια θεωρείται ως τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες του βορρά αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας, ήταν ο ηγέτης που ανέκοψε κάθε επέκταση των Λατίνων και του παπισμού προς την ανατολική Ευρώπη και έσωσε τη Ρωσία από τους εχθρούς της παράλληλα, ο άνθρωπος που διέσωσε ολόκληρο τον Ορθόδοξο Ρωσικό αλλά και σλαβικό κόσμο από τον εκλατινισμό και την επέκταση αυτής της έννοιας του «μεσαίωνα».

Έφυγε σε ηλικία 42 ετών το 1263 μ.Χ λίγα μόλις χρόνια μετά, στα τέλη του 13ου αιώνα, εμφανίσθηκε ένα χρονικό με τίτλο Η ζωή του Αλέξανδρου Νιέφσκι. Σε αυτό περιγράφεται ως ο ιδανικός πρίγκιπας που πολεμούσε στην πρώτη γραμμή κατά των εχθρών και έσωσε τη Ρωσία. Χαρακτηρίστηκε ως ο σπουδαιότερος Ρώσος όλων των εποχών ενώ είναι και Άγιος της Ρώσικης Ορθόδοξης Εκκλησίας .

με πηγές αποσπασματα απο τη βικιπαίδεια