Χρόνος το νόμισμα στο «χρηματιστήριο» της ζωής

Ο χρόνος αποτελεί μια διάρκεια όπου στην πορεία οριοθετήθηκε  από τους ανθρώπους σε δευτερόλεπτα, λεπτά, ώρες, μέρες, έτη, στιγμές. Ένα άπιαστο μέρος που είναι αναπόσπαστο κομμάτι στη καθημερινή έκφανση του καθενός και η διαχείριση του αποτελεί μια από τις σταθερές άξιες.

Τόσο σαν έννοια άλλα και σαν υπάρχουσα κατάσταση, που ονομάζεται διάρκεια, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια μέτρηση της φθοράς των διαφόρων ζωντανών και μη οργανισμών στην γη και φυσικά των ανθρώπων.

Με βάση την αξιοποίηση του χρόνου ανεξαρτήτως του ηλικιακού φάσματος του καθενός, μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί η καλύτερη και μια λαμπρή περίοδος, η φράση «στα καλύτερα του» δεν εξαρτάται από χρονικούς περιορισμούς, για άλλους είναι στα 20, για άλλους στα 30 και για άλλους ίσως και στα 70.

Πολλοί συγγραφείς και φιλόσοφοι που διαπραγματεύτηκαν με το θέμα χρόνος, ένας εκ των οποίων και ο Καρλ Σάντμπεργκ θα πει «Ο χρόνος είναι το νόμισμα της ζωής σου. Είναι το μοναδικό νόμισμα που έχεις και μόνο εσύ μπορείς να αποφασίσεις πώς θα το ξοδεύεις. Πρόσεχε μόνο μην αφήνεις άλλους ανθρώπους να το ξοδεύουν αυτοί για σένα».

Νόμισμα, επιταγή, μετοχή όπου το αντίκρισμα του είναι ανεκτίμητο και πολύτιμο για τον καθέναν, η πορεία όπου θα διαγράψει και θα διαχειριστεί στη συνέχεια με τα όσα ατοπήματα, θα αποδειχτεί μια επένδυση και η κάθε πλεύση θα δείξει πόσο θα αποδώσει αυτή η κίνηση στο «χρηματιστήριο» της ζωής.

Συνήθως οι άνθρωποι ζουν με τις λάθος σκέψεις στις λάθος εποχές, αφήνοντας προτεραιότητα στα ασήμαντα και ανούσια χάνοντας την ίδια την ουσία. Πόσο ευθύβολη και βαθυστόχαστη η παρατήρηση του Πάολο Κοέλο, που σε μια παράγραφο , λέει τα πάντα γι αυτό «Ο άνθρωπος κάνει πάντα το αντίθετο. Βιάζεται να μεγαλώσει και στη συνέχεια ανατρέχει στο παρελθόν της παιδικής του ηλικίας. Θυσιάζει την υγεία του χάριν των χρημάτων και στη συνέχεια σπαταλάει τα χρήματα για να βελτιώσει την υγεία του. Προβληματίζεται σχετικά με το μέλλον με τέτοια ανυπομονησία ώστε να αγνοεί το παρόν κι εξαιτίας αυτού δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον. Ζει με τέτοιο τρόπο λες και δε θα πεθάνει ποτέ και πεθαίνει σαν να μην έχει ζήσει ποτέ».

Λάθη, λάθη, σφάλματα, ατοπήματα, εμμονές όπου πάντα σε κάθε εποχή πρωταγωνιστούν στα καλύτερα και δημιουργικότερα χρόνια κάποιων, ουσιαστικά στερεότυπα και ανούσια πράγματα βρίσκονται στην επικαιρότητα του ενδιαφέροντος τους, κλείνοντας το είναι τους μέσα σε τέσσερις τοίχους ανήλιους , παρέα με άτομα και διάρκειας για μερικές ώρες, μέσα σε φλύαρα όνειρα και σκέψεις, μέσα σε μια ευτέλεια, μιζέρια όπου άνθρωποι πολλές φορές νέοι και όμορφοι μπαίνουν και χάνουν την λάμψη του καιρού τους.

Ο χρόνος και η διαδρομή του μέσα στη ζωή είναι ένας δάσκαλος, μια πορεία που αλλάζει πολλά στο πέρασμα της, αλλά τίποτα ή σημαντικά κομμάτια δεν αλλάζουν αν δεν αλλάξει ο καθένας μέσα του, βλέποντας πλέον μέσα από άλλη οπτική, διάθεση και στάση ζωής. Μέσα από ανθρώπους που τον εξελίσσουν και του επιτρέπουν να είναι ο εαυτός του ή αυτό που πραγματικά μπορεί να γίνει. Μέσα από μέρη και τόπους όπου δεν υπάρχει η κάθε μορφή μιζέριας, που δεν υπάρχει τοίχος ή φράγμα άλλα ατενίζει έναν ορίζοντα ανοιχτό και ξάστερο.

Χρόνια πολλά & Καλή Χρονιά σε όλους!