Μια άποψη που διαδίδεται και επικρατεί σε κάθε εκλογική αναμέτρηση αλλά και πολιτική συζήτηση είναι η λεγόμενη «χαμένη» ψήφος, η οποία αφορά την κάθε
στήριξη σε κόμμα ή υποψήφιο που δεν έχει πιθανότητες να εκλέγει και συνεπώς η στήριξη προς αυτόν να θεωρείται εκ προοιμίου χαμένη ψήφος.
στήριξη σε κόμμα ή υποψήφιο που δεν έχει πιθανότητες να εκλέγει και συνεπώς η στήριξη προς αυτόν να θεωρείται εκ προοιμίου χαμένη ψήφος.
Η συγκεκριμένη θεωρία ή ορθότερα νοοτροπία, που έχει επιβληθεί εντέχνως ή και επικρατήσει σαν άποψη, έχει αποτέλεσμα τις περισσότερες φόρες οι πολίτες να ψηφίζουν όχι αυτό που πραγματικά επιθυμούν αλλά αυτό που προηγείται στις δημοσκοπήσεις ή στην κοινή γνώμη.
Τέτοιες νοοτροπίες και στερεότυπα είναι η αιτία η κάθε εκλογική διαδικασία, από ένα δημοκρατικό κεκτημένο να μεταβάλλεται ουσιαστικά σε μια «επένδυση» που σε μεταφέρει σε ένα κλίμα μετοχών στο χρηματιστήριο ή ορθότερα «τζόγο». Η ψήφος που από μέσο στήριξης στον κάθε υποψήφιο που εκφράζει τον κάθε έναν, κατευθύνεται σε αυτόν που συγκεντρώνει και τις περισσότερες πιθανότητες να εκλέγει και όλα αυτά μέσα από μια λογική που η κάλπη θεωρείται ένα καζίνο και πρέπει ο καθένας να «ποντάρει» σε συγκεκριμένο χρώμα και αριθμό στην ρουλέτα.
Πρόκειται για θεώρηση και αντίληψη που αφορά όλο το φάσμα των εκλογικών αναμετρήσεων και που είναι διαδεδομένη σε πολλές χώρες, η οποία φυσικά είναι λανθασμένη.
Στην δημοκρατία , άσχετα στο πόσο υγιείς είναι και λειτουργούν οι θεσμοί της στην εποχή μας, ο κάθε ένας πρέπει να στηρίζει με την ψήφο του την θέση ή το πρόσωπο που τον εκφράζει ή θεωρεί ότι θα τον εκπροσωπήσει επάξια και όχι αυτόν που νομίζει ότι θα εκλεγεί. Κάτι τέτοιο είναι άδικο όχι μόνο για το κάθε υποψήφιο αλλά και για τον ίδιο τον ψηφοφόρο , ο οποίος «αναγκάζεται» να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης ή ανοχής σε κάποιο κόμμα , ιδεολογία ή υποψήφιο που δεν του είναι αρεστός.
Στις εκλογές συμμετέχουν οι πολίτες, στα επιμέρους εκλογικά τμήματα, με σκοπό ουσιαστικά να εγκρίνουν μέσα από μια διαδικασία το κόμμα, κίνημα, παράταξη που θεωρούν σωστότερο κατά την γνώμη τους ή τους εκφράζει σε πολλά σημεία καλύτερα.
Αν ταυτίζονται για παράδειγμα, με μια δεξιά ιδεολογία ή πολίτικο μοντέλο ή με κόμματα αυτής της θέσης ή με μια αριστερή τοποθέτηση και κόμματα αυτής της ιδεολογίας, να ψηφίσουν ανάλογα επειδή το θεωρούν μια σωστή επιλογή και όχι φυσικά επειδή προβάλλεται ότι θα επικρατήσει το τάδε κόμμα ή θα εκλέγει ο τάδε υποψήφιος. Οι εκλογές δεν είναι τζόγος, αλλά μια δημοκρατική διαδικασία και κεκτημένο στην οποία δεν υπάρχει χαμένη ψήφος.
Αποχή
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σε κάθε εκλογική διαδικασία σε εθνικό ή τοπικό επίπεδο να συμμετέχουν όλο και λιγότεροι πολίτες, από όσους είναι εγγεγραμμένοι στους αντίστοιχους καταλόγους, με αποτέλεσμα η αποχή να λαμβάνει μορφή πλειοψηφίας καθώς λαμβάνει υψηλό ποσοστό με αποτέλεσμα να είναι ο αθόρυβος νικητής των εκλογών.
Αυτό όμως έχει αποτέλεσμα να συμμετέχει ένα συγκεκριμένο ποσοστό (πχ. 50%) και απο αυτό ηγείται ένα κόμμα με ένα σχετικό ποσοστό για παράδειγμα 38%, χωρίς όμως να εκφράζει το σύνολο των κατοίκων μιας χώρας αλλά των συμμετεχόντων στις εκλογές, δηλ. η ανάδειξη μιας κυβέρνησης και κοινοβουλίου προέρχεται από μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων και όχι το σύνολο του λαού.
Η πολιτεία θα πρέπει να θεσπίσει ή να επιβάλλει κάποιες κυρώσεις (μικρές αλλά ουσιαστικές) για να περιορίσει και να αναστραφεί αυτό το φαινόμενο που επικρατεί τα τελευταία χρόνια. Η συμμέτοχη πρέπει να αφορά όλους καθώς τις συνέπιες όσων ψήφισαν αλλά και την επιλογή των μη συμμετεχόντων τις βιώνουν όλοι οι κάτοικοι της χώρας, δεν γίνεται να είναι έχουν μια τέτοια στάση λες και ζουν αλλού. Πρέπει να αποτελέσει και στην πράξη υποχρέωση η συμμέτοχη στις εκλογές.
Η δυνατότητα να ψηφίζει κάποιος πρέπει να αποτελεί όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση.
Αλλαγή ημέρας των εκλογών
Σε αγγλοσαξονικές χώρες, η ημέρα διεξαγωγής των εκλογών είναι μια οποιοδήποτε ημέρα εκτός από την Κυριακή, στην Βρετανία διεξάγονται Πέμπτη όπως και στην Δανία. Ίσως θα πρέπει και η Ελλάδα να καινοτομήσει σε αυτό το κομμάτι, αλλάζοντας την ημέρα των εκλογών από την Κυριακή και μεταφέροντας την για παράδειγμα την Πέμπτη ή άλλη μέρα, στην διάρκεια των οποίων σε κάθε ψηφοφορία θα δίνονται και οι απαιτούμενες άδειες.
Η Κυριακή είναι ημέρα αργίας και πρέπει επιτέλους να σταματήσει αυτό το φαινόμενο των εκλογών αυτή την ημέρα να είναι αιτία τις μετακίνησης τόσων ανθρώπων γι αυτό το σκοπό, τη στιγμή που θα μπορούσε να διεξήχθη άλλες ημέρες δίνοντας την δυνατότητα σε εργαζόμενους σε μεγάλα αστικά κέντρα, να έχουν ελεύθερη την ημέρα αυτή.
Οι εκλογές αποτελούν μια διαδικασία που έχει θεσμοθετηθεί μετά από απαίτηση του λαού από την πολιτεία και η οποία διεξάγεται σε εκλογικά καταστήματα. Συνεπώς η διεξαγωγή τους πρέπει να είναι μια εργάσιμη μέρα , όπως και κάθε υπηρεσία που λειτούργει καθόλη την διάρκεια της εβδομάδας. Η Κυριακή είναι ημέρα αργία και ουδεμία ενασχόληση ή απασχόληση δημόσιου χαρακτήρα και μεγάλου μέρους ιδιωτικού πρέπει να λαβαίνει χώρα στην διάρκεια αυτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου