Η μέρα που ο χρόνος, η διάρκεια και η ιστορία «πάγωσε» καθώς θα την στιγμάτιζε και θα αφορούσε μια λαμπρή περίοδο που διήρκεσε περισσότερο από 1.000 χρόνια. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, οι λέξεις που έρχονται αυθόρμητα στην σκέψη μας, είναι η Αγία Σοφία, Κωνσταντινούπολη , Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ή ο Μαρμαρωμένος βασιλιάς.
Για τους έλληνες και τους Ρωμιούς της οικούμενης η 29 Μαΐου, είναι μια αποφράδα και ταυτόχρονα ημέρα μνήμης, για τον τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου, τους μαχητές στην διάρκεια τις πολιορκίας αυτης, άλλωστε στις εκκλησιές γίνεται τρισαγιο στην μνήμη όλων αυτών των γνωστών ή άγνωστων μαχητών , ελλήνων και ξένων που ήσαν μέχρι το τέλος διπλά στο Παλαιολόγο λιγο πριν «φύγει» και κανεις δεν θα το ξανάβλεπε πια.
Όμως η θύμηση του έμεινε μέσα στους Έλληνες που δεν ξέχασαν και που μαρμάρωσε και στις σκέψεις ακόμη, όλων των Ρωμιών εντός και εκτος της Ελλάδας, που ζουν στα μέρη της Πόλεως αυτής, της Μικράς Ασίας, που ζουν ανώνυμα και αθόρυβα στα μέρη που βρίσκονται μιλώντας ή όχι ελληνικά , νιώθοντας περισσότερο μέσα τους και γνωρίζοντας ότι είναι Ρωμιοί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου