BLOG Κάβο ντόρος/Κάρυστος: Ο προφήτης Ηλίας και η δοκιμασία στο όρος Κάρμηλος

Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017

Ο προφήτης Ηλίας και η δοκιμασία στο όρος Κάρμηλος

Μια από τις μεγαλύτερες και σπουδαιότερες αλλά και ευρύτατα γνώστες μορφές της Βίβλου είναι εκείνη του Προφήτη Ηλία και ο οποίος θεωρείται, μετά τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, ως ο μεγαλύτερος προφήτης.

Ο άνθρωπος που με την προσευχή του έκλεισαν οι ουρανοί και για τρεισήμισι χρόνια δεν έβρεξε, που με την δέηση του κατήλθε τρεις φόρες φωτιά από τον ουρανό, τα τρόφιμα στο σπίτι της Σαραφθίας χήρας, όπου φιλοξενούνταν, δεν τελείωσαν κατά την περίοδο της ανομβρίας ενώ ανέστησε το νεκρό γιο της, στο όρος Χωρήβ είδε το Θεό και στη Μεταμόρφωση του Χριστού στέκεται και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του θαύματος.

Η μνήμη του από την Ορθόδοξη Εκκλησία λαμβάνει χώρα στις 20 Ιουλίου (2^η Αυγ), οπού στην Ελλάδα πλήθος κόσμου συρρέουν στα επιμέρους εκκλησάκια που βρίσκονται διάσπαρτα στην ύπαιθρο και ιδίως στις κορυφές λόφων ή βουνών πολλές εκ των οποίων φέρουν το όνομα του, σε πολλές περιπτώσεις λιτανείες σε περιόδους ξηρασίας για να βρέξει τελούνται σε αυτούς τους ναΐσκους. Οι ανατολικοί Σλάβοι του αποδίδουν ιδιαίτερες τιμές στην γιορτή του ενώ παράλληλα στη Ρωσία θεωρείται προστάτης για τα αερομεταφερόμενα στρατεύματα (αλεξιπτωτιστές) και την Πολεμική Αεροπορία[1].

Ακόμα ο συγγραφέας Πάολο Κοέλο στο έργο του «το πέμπτο βουνό» αφηγείται τη ζωή και δράση του προφήτη Ηλία με μια συγγραφική και λογοτεχνική δεξιοτεχνία.

περίοδος δράσης του

Η περίοδος όπου έδρασε είναι μεταξύ του 9^ου-10^ου αιώνα π.Χ την εποχή όπου βασιλιάς στο Ισραήλ ήταν ο Αχαάβ[2], ο οποίος εξαιτίας της επίδρασης της συζύγου του Ιεζάβελ, υποστήριξε την ειδωλολατρία και καταδίωξε τους λίγους εναπομείναντες στη «πάτρια θρησκεία» μεταξύ των οποίων και τον Προφήτη Ηλία ο οποίος ήταν ένας ζηλωτής υποστηρικτής της καθαρότητας της Πίστης στο βασίλειο του Ισραήλ της εποχής εκείνης και εναντίον της ειδωλολατρίας και της κακίας.

Η ιστορία της Βίβλου αναφέρει ότι έλεγξε δριμύτατα τις αδικίες και την ασέβεια των τότε βασιλέων εκεί, στη συνέχεια εξαιτίας της απειλής της βασίλισσας Ιεζάβελ κατέφυγε στο όρος Χώρηβ. Αργότερα θα ξαναελέγξει τον βασιλιά Αχαάβ επειδή με δόλιο τρόπο απέσπασε το αμπέλι από ένα φτωχό άνθρωπο.

Διάδοχο στο έργο του θα ορίσει το προφήτη Ελισαίο ενώ σύμφωνα με την αφήγηση της Παλαιάς Διαθήκης ο ίδιος δεν πέθανε αλλά αναλήφθηκε μέσα από ένα πύρινο άρμα, αποτελώντας τον άνθρωπο που δεν πέθανε αλλά μεταφέρθηκε ως ένα μέρος του ουρανού σαν ένα είδος τιμής για ένα ένδοξο προφήτη που όταν οι περισσότεροι ομοεθνείς του- εκτός από τους 7.000 ισραηλίτες- είχαν αφήσει την αληθινή πίστη εκείνος κατέδειξε την Πίστη στον αληθινό Θεό.

Η δοκιμασία στο Όρος Κάρμηλος

Κάρμηλος ή Καρμύλιο όρος, η οροσειρά του Ισραήλ στους πρόποδες τις οποίας υπάρχει το πέρασμα με την ονομασία Αρμαγεδδών λέξη και ονομασία ταυτόσημη με τον όλεθρο και την καταστροφή και η οποία σύμφωνα με την Αποκάλυψη ταυτίστηκε με μάχη των στρατευμάτων του Χριστού και όσων αντιτίθενται στο Χριστιανισμό, στην εποχή μας επίσης αποτελεί μια αλληγορία ενός Γ΄ Παγκοσμίου πολέμου.

Σε αυτό το Όρος την εποχή εκείνη δίνεται η πρώτη μάχη μεταξύ του Προφήτη Ηλία και των «ιερέων» του βααλ με θεατή τον ισραηλίτικο λαό. Η δοκιμασία να στηθούν δυο βωμοί, αρχικά των ειδωλολατρών και εν συνεχεία του Προφήτη Ηλία και σε οποίον κατέρχονταν φωτιά από τον ουρανό θα ήταν και η πιστοποίηση της αληθινής Πίστης.

Οι 450 αυτοί «ιερείς» της ειδωλολατρίας από το πρωί μέχρι το μεσημέρι έκαναν δεήσεις χωρίς κανένα αποτέλεσμα, «ούτε φωνή, ούτε ακρόαση», ο Προφήτης Ηλίας τους ειρωνεύτηκε και τους είπε να φωνάξουν πιο δυνατά μήπως (ο βαάλ) είναι απασχολημένος ή κοιμάται, συνέχισαν μέχρι το απόγευμα «εκείνοι φώναζαν δυνατά και χάραζαν το κορμί τους με μαχαίρια και λόγχες, σύμφωνα με το έθιμο, αλλά δεν πήραν καμιά απάντηση, κανένα σημάδι στο κάλεσμά τους[3]»

Στην συνέχεια ο προφήτης Ηλίας φώναξε όλο τον παρευρισκόμενο λαό να έρθει κοντά του[4], πήρε 12 λίθους (όπως οι φυλές του Ισραήλ) έκτισε ένα νέο βωμό, όπου πάνω στα ξύλα τοποθετήθηκαν τα τεμάχια του σφαγμένου βοδιού και κατόπιν υπόδειξης του έβρεξαν το βωμό και τα ξύλα τρεις φορές γεμίζοντας τόσο που γέμισε το αυλάκι γύρω του[5].

Ο θρίαμβος

Μέσα σε μια σιωπή άρχισε μεγαλόφωνα να προσεύχεται στον αληθινό Θεό και να ζητά να ακουστεί η προσευχή του και να σταλεί φωτιά στο θυσιαστήριο του και να γνωρίσει όλος αυτός ο λαός ποιος είναι ο αληθινός Θεός.

Σύμφωνα με το βιβλίο βασιλείων αναφέρεται στη συνέχεια ότι έπεσε φωτιά από τον ουρανό και κατέκαψε τόσο το σφαχτό, τα ξύλα, το νερό που ήταν στο αυλάκι, τις πέτρες ακόμα και αυτό το χώμα[6]. Όλος ο λαός γονάτισε και φώναζε και ομολογούσε ποιος είναι ο αληθινός Θεός[7].

Στην συνέχεια με προτροπή του ο λαός συνέλαβε και κατάσφαξε όλους αυτούς τους ψευδοπροφήτες μη αφήνοντας κανέναν από όλους αυτούς που υπηρετούσαν κάτι κίβδηλο, απατηλό και το οποίο αποτελούσε λαθεμένο κατασκεύασμα μιας αρρωστημένης επινόησης.

Στην συνέχεια μέσω ενός υπηρέτη του διεμήνυσε στο βασιλιά Αχααβ ότι ο ουρανός θα βρέξει και πάλι, μάλιστα ο βασιλιάς πορευμένος μέσα στη βροχή έκλεγε για όλα όσα είδε εκείνη την ημέρα σε αυτό το όρος.

Ουσιαστικά είχε τερματιστεί αυτή η ανομβρία και δυστυχία στη γη.

Επίλογος

Ο προφήτης Ηλίας θα είναι το πρόσωπο εκείνο όπου θα αναφερθεί και σε χώρια του Ευαγγελίου καθώς και της Αποκάλυψης[8], λέγεται ότι πάλι θα εμφανιστεί στη γη μαζί με τον προφήτη Ενώχ σε μια εποχή τελματώδη όπου οι αρχές και οι άνθρωποι θα έχουν γίνει σκληρότεροι και αποξηραμένοι από διάφορα ευγενή ιδεώδη και αισθήματα, όπου κράτη, νόμοι και εξουσίες θα είναι παραμερισμένα και θα αποτελούν ζώνες μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης ενός αδίστακτου και αιμοβόρου δικτάτορα, όπου ο Τζένγκις Χαν, Χίτλερ και Στάλιν θα ωχριούν μπροστά του, τότε εκείνη οι Προφήτες θα καταδείξουν πως είναι ένας αγύρτης και ψευτομεσσίας και θα έχουν και πάλι εξουσία να κλείσουν τους ουρανούς και όλες τις πηγές της γης και θα ελέγξουν τόσο δριμύτατα χωρίς να φοβούνται.

Μια εποχή στο μέλλον όπου όχι μόνο οι άνθρωποι του τόπου του τότε, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη μέσα από δελτία ειδήσεων και διαδικτυακών εκπομπών θα αναφέρονται μεταξύ άλλων για εκρήξεις στην τάδε πρωτεύουσα, ασθένειες σε κάποιες χώρες με πολλά θύματα, πλημμύρες και πυρκαγιές να μαίνονται σε διάφορα μέρη της γης μεταξύ άλλων θα αναφέρουν ότι στα μέρη της Παλαιστίνης ή Ιεροσόλυμα ο λαός ακολουθεί δύο ανθρώπους όπου τους θεωρεί αγίους και προφήτες και ότι απειλούν να κλείσουν τους ουρανούς.

Άλλωστε η λάθος χρήση της βούλησης τους οι άνθρωποι θα κατασκευάζουν ξόανα και συστήματα που άπλα και μονό θα τους φυλακίζουν και αποξενώνουν από το είναι τους και τους γύρο τους, και στη πορεία του κόσμου θα υπάρχουν ψευδοπροφήτες, ψευτομεσσίες και δικτάτορες που άπλα θα σκορπίσουν δυστυχία στο πέρασμα τους.

Ο προφήτης Ηλίας θα είναι ο άνθρωπος που έλεγξε την ασέβεια και αδικία των τότε βασιλιάδων, το ίδιο θα κάνει σε μια άλλη εποχή όπου ως κομμάτι του ουρανού θα αγωνιστεί για να πιστέψουν οι άνθρωποι στο Θεό και οι Χριστιανοί Κληρικοί και λαϊκοί θα τον ακολουθήσουν, μέσα όμως από τα τεχνολογικά επιτεύγματα της τότε εποχής, όπως αναφέρει η Αποκάλυψη, όλος ο κόσμος θα δει το θάνατο τους αλλά και την ανάσταση τους και μεταφορά τους στον Ουρανό.

Το όρος Κάρμηλος θα είναι πάντα σημείο αναφοράς και πεδίο όπου θα συγκρούονται όπως τότε η αλήθεια με το ψέμα, η πίστη με την απάτη, το φως με το σκοτάδι όπου πάντα το καλό και το αληθινό θα θριαμβεύουν και θα λάμπουν ακόμα περισσότερο σε οποία εποχή και αν χρειαστεί.