Ελλάδα η χώρα που έζησε ο τελευταίος Απόστολος- Αποκάλυψη ένα προφητικό βιβλίο.

Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο Απόστολος που κήρυξε και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος στην Ελλάδα στην επικράτεια  της τότε εποχής, ο μαθητής του Χριστού που συνέγραψε την Αποκάλυψη, τις επιστολές του και το τέταρτο Ευαγγέλιο τόσο σε αυτά τα μέρη και κυρίως στην ελληνική γλώσσα.

Είναι ο μόνος Απόστολος που δεν πέθανε με μαρτυρικό θάνατο, όπως οι υπόλοιποι στα μέρη της τότε Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ή στις χώρες που κήρυτταν,  αλλά έφυγε σε βαθιά γεράματα κάπου 102 ετών. 

Ουσιαστικά η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που έζησε ο  τελευταίος Απόστολος στα μέρη της και φεύγει ειρηνικά, αν εξαιρέσουμε τον Απ. Ανδρέα είναι η μόνη χώρα που δεν μαρτύρησε κανένας Απόστολος και δεν θανατώθηκε όπως συνέβη σε αλλά μέρη ή λαούς τότε,  ο Άγιος Ιωάννης ο μαθητής από το στενό πυρήνα των 12 Αποστόλων αφήνει την παρακαταθήκη και το έργο του σε αυτά τα μέρη και  ειρηνικά έκλεισε το έργο του, στην Έφεσο της Μ. Ασίας κάπου το 100 μ.Χ,  η Εκκλησία γιορτάζει την μνήμη του στις 8 Μαΐου και την Μετάσταση του στις 26 Σεπτεμβρίου.

Στην Πάτμο

Κατά το 94 ή 95 μ.Χ εξορίζεται σε ένα άγνωστο νησί του Αιγαίου, που έμελλε να γίνει γνωστό στο μέλλον, στην Πάτμο μένει εκεί δυο χρόνια. Σε αυτό το νησί λοιπών κήρυξε και οδήγησε στην νέα Πίστη τους κατοίκους αυτού του νησιού, εκεί μάλιστα στο σπήλαιο γνωστό πλέων «Ιερό σπήλαιο της Αποκαλύψεως» μέσα από οράματα που του φανέρωσε ο Θεός κατέγραψε σε ένα βιβλίο τα όσα έμελε να συμβούν στο μέλλον. Η Αποκάλυψη είναι το έργο που γράφτηκε στην Πάτμο και απευθύνεται στις Εκκλησιές της Μ. Ασίας καθώς και σε όλους τους Χριστιανούς ανά τους αιώνες.

Έμεινε γνωστός ως Ιωάννης ο Θεολόγος και ο Ευαγγελιστής της αγάπης.

Αποκάλυψη 

Ένα από τα βιβλία που συμπεριλήφθησαν από τους πρώτους Χριστιανικούς αιώνες στην Καινή Διαθήκη είναι και αυτό της Αποκάλυψης. Ουσιαστικά είναι ένα έργο που εστιάζεται κυρίως σε προφητείες και γεγονότα που έχουν συμβεί ή θα συμβούν στο μέλλον και πάντα αποτέλεσε αντικείμενο ερευνών και μελέτης διαχρονικά.

Η συγγραφή του όπως προαναφέρθηκε τοποθετείται κάπου το 94 ή 95 μ.Χ και σύμφωνα την αφήγηση του έργου ο τόπος είναι η Πάτμος ημέρα Κυριακή. Ο συγγραφέας Ιωάννης ο Θεολόγος, μέσα στο σπήλαιο της Αποκαλύψεως άκουσε την φωνή του Θεού και μέσα από οράματα άρχισε να γράφει όσα του υπαγόρευε αυτή η Άνωθεν φωνή. Μέσα από μια αλληγορία εικόνων και συμβολισμών , όπως επτά σάλπιγγες, επτά φιάλες , επτά σφραγίδες, 24 πρεσβύτεροι και αλλά, δίνεται η πορεία της Εκκλησιάς ,τους διωγμούς που θα υφίσταται καθώς και τον τελικό Θρίαμβο του Χριστού.

Η Αποκάλυψη είναι ένα βιβλίο δυσκολοερμήνευτο όμως θεωρείται Ιερό και η Εκκλησία το αποδέχτηκε αλλά ποτέ δεν γίνεται ανάγνωση των περικοπών του είτε σε Θεια Λειτουργιά ή κάποια άλλη ακολουθία όπως συμβαίνει με αλλα βιβλία της Παλαιάς αλλά κυρίως της Καινής Διαθήκης.

Άραγε θα υπάρχει εποχή που οι περικοπές της Αποκάλυψης του Ιωάννη θα διαβάζονται στις Εκκλησίες; Κάποια περίοδος στο μέλλον που θα είναι ακόμα σε μεγαλύτερο τέλμα άραγε;

Σε μια άλλη εποχή όπου τα τεχνολογικά επιτεύγματα θα είναι σε αφθονία και θα έπρεπε οι άνθρωποι να ζουν σε μια ευμάρεια και καλύτερη ποιότητα μεταξύ τους, μάλλον θα είναι τα μέσα που θα τους καταπιέζουν  και θα έχουν παραχωρήσει την ελευθερία τους σε άγνωστους οργανισμούς και κέντρα αποφάσεων τα οποία θα καταδυναστεύουν έντεχνα πόλεις, χώρες, λαούς.

Ίσως κάποτε σε μια εποχή με ακόμα πιο μεγαλεπήβολα κτίρια, ψηφιακή τεχνολογία, με διευκόλυνση μετακινήσεων, γνώσεων, πληροφοριών οι άνθρωποι με την άσχημη χρήση των δυνατοτήτων τους και με την έλλειψη συναισθημάτων μέσα τους θα μένουν σε πόλεις «παγωμένες» αλλόκοτες, με το περιβάλλον  να καταστρέφεται όλο και περισσότερο και η φύση να ζει σε ένα σταδιακό στέγνωμα, χωρίς αέρα και ένα θολωμένο ουρανό όπως θα φαίνεται μέσα στις λεωφόρους τις τρέλας και του παράλογου.

Τότε σε μια βουή που θα επικρατεί και οι άνθρωποι με τις επιλογές τους θα ζουν σε μια κοινωνική, οικονομική και πνευματική κρίση, μέσα σε ένα τέλμα του είναι τους μα και του κόσμου τότε, κάπου μέσα σε κάποιους ναούς εκεί που θα συναθροίζονται οι Χριστιανοί τότε και θα προσεύχονται ίσως τότε από κάποιους ιερείς θα αντηχούν τα λόγια της Αποκάλυψης, λίγο πριν την τελική μάχη Ουρανού και ψεύδους,

«11 Καὶ εἶδον τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγμένον, καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ' αὐτὸν, καλούμενος πιστὸς καὶ ἀληθινός, καὶ ἐν δικαιοσύνῃ κρίνει καὶ πολεμεῖ· .. καὶ τὰ στρατεύματα τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ἠκολούθει αὐτῷ ἐπὶ ἵπποις λευκοῖς, ἐνδεδυμένοι βύσσινον λευκὸν καθαρόν. ..  καὶ ἔχει ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸν αὐτοῦ ὄνομα γεγραμμένον· βασιλεὺς βασιλέων καὶ κύριος κυρίων.»

(Αποκ.19, 11-16)

Ίσως τότε οι άνθρωποι από κάθε άλλο χρονικό διάστημα θα έχουν την ανάγκη ή να ταυτίζεται απόλυτα η εποχή τους με κάποια εδάφια απ’ την Αποκάλυψη, λόγια που σε μια εποχή παροξυσμού και παράλογου θα είναι η φωνή της λογικής, της αισιοδοξίας, της ελπίδας και το προμήνυμα του Θριάμβου του Θεού.