Οι γιορτές στο χωριό παλαιότερα-Τα κάλαντα και η Πρωτοχρονιά

Οι γιορτές στο χωριό παλαιότερα

Αφήγηση για χωριό

Και τι είναι το χωριό; Ένα κομμάτι γεμάτο αναμνήσεις και βιώματα, με τα σπίτια αυτά που είναι σε ορεινά ή πεδινά μέρη, ταυτόσημα με εικόνες των παιδικών χρόνων, παράλληλες με αυτές των γιορτών, ξεγνοιασιάς, ανεμελιάς και με φιγούρες όπως των «παππούδων» και «γιαγιάδων» στο κάθε σπιτάκι με το τζάκι του να γίνεται κομμάτι μιας ζωής που όλοι νοσταλγούν.

Ποσά δεν έχουν ειπωθεί ή γραφτεί για όλα τα παραπάνω, όπως αποτυπώθηκαν μέσα από την ματιά των παιδικών χρόνων ή άλλων εποχών, με γιορτές και πανηγύρια όπου μετά όλοι χαιρετιόντουσαν όλοι με όλους μέσα σε μια αλλιώτικη και παράταιρη εγκαρδιότητα και ειλικρίνεια.

Η φωτογραφία της ημέρας: Κόμητο, ένα χωριό σε ορεινό τοπίο

Κάπου στα μέρη της νότιας Καρυστίας, ένα μικρό χωριό που εξαιτίας της υψομετρικής θέσης και της εποχής-Δεκέμβριο μήνα- καθιστά το κρύο ακόμα πιο έντονο. Ακόμη στο μερος αυτό υπάρχει και ενας χείμαρρος η ροή του οποίου δίνει μια συνεχή βουή τις χειμερινές μέρες.

Η Αγία Θεοκτίστη στο νησί της Πάρου - Οι κυνηγοί από την Εύβοια - Το ναυάγιο ενός κουρσάρου στον Καφηρέα

Στην διάρκεια της Βυζαντινής περιόδου, το νησί της Εύβοιας θα παραμείνει μέσα στην σιωπή και την αφάνεια από το προσκήνιο της ιστορίας, για ένα διάστημα περίπου 10 αιώνων. Στο επί μέρους αυτό κομμάτι μιας επαρχίας ή του «θέματος της Ελλάδας» της τότε αυτοκρατορίας, ελάχιστες πληροφορίες υπάρχουν και όσες διασώζονται προέρχονται μέσα από την εκκλησιαστική ιστορία, με επισκοπές, ονόματα πόλεων και επισκόπων να μνημονεύονται στο μακρύ αυτό χρονικό διάστημα.

Καθεστώτα :από τα τανκς στην τηλεόραση

Κάποτε μια ομάδα αξιωματικών, υποκινούμενοι και υποστηριζόμενοι τις περισσότερες φορές από εξωτερικούς παράγοντες ή πιο σπάνια κινούμενοι από ιδεολογικά κριτήρια, με την ισχύ των όπλων και του στρατού που διοικούσαν καταλάμβαναν την εξουσία των χωρών τους ανέρχονταν και διεύθυναν αυτά τα κράτη, όχι μόνο για μερικά χρόνια αλλά και δεκαετίες.

28η Οκτώβριου 1940: Το «ΌΧΙ» στο τελεσίγραφο αποτέλεσε τον επίλογο του πολέμου.

Κάπου στο 1940, ολόκληρη η γηραιά ήπειρος, από τον προηγούμενο χρόνο, ήταν μέσα στην δίνη του πολέμου. Χώρες αρχίζουν να καταρρέουν στην γερμανική προέλαση ή να συμμαχούν ή συναινούν με την ναζιστική Γερμανία. Πολωνία, Δανία, Ολλανδία καταρρέουν και οι η Αυστρία και η Τσεχοσλοβακία θα έχουν ήδη προσαρτηθεί στο Γ’ ράιχ, η Αγγλία και η Γαλλία αντιτίθενται στις βλέψεις περί της ηγεμονίας της τότε Γερμανίας, η Ρωσία παραμένει ακόμη ουδέτερη.

Η Ιταλία, χώρα που κυβερνάται από ένα φασιστικό καθεστώς, με τον δικτάτορα της να στοχάζεται την δημιουργία μιας χώρας με προσάρτηση αυτών της Μεσογείου, πρωταρχικοί στόχοι του η Αλβανία, όπου εξαιτίας της συμμαχίας της καθίσταται και η διέλευση του, και ακολουθεί η Ελλάδα.

Το όνομα «Μακεδονία»: από το Στάλιν και το Τίτο, στο εμπάργκο και το Βουκουρέστι, στο δημοψήφισμα και στην πορεία των Σκοπίων

Από τους πρώτους μήνες του 1944 η έκβαση του Β’ Παγκοσμίου έχει ήδη κριθεί, με την απόβαση της Νορμανδίας να αποτελεί το τελευταίο κεφάλαιο της λήξης αυτού του πολέμου στην γηραιά ήπειρο.

 

Στο διπλωματικό επίπεδο οι ηγέτες των συμμαχικών χωρών, Η.Π.Α, Αγγλία και Ρωσία, θα έχουν συναντήσεις, συνομιλίες και επαφές όσο αφορά το μοίρασμα και τα πρωτεία στην νέα κατάσταση που ειχε αναμορφωθεί και θα δημιουργούσε καινούργια σύνορα. Οι Ρούσβελτ, Τσόρτσιλ και Στάλιν συναντώνται για το μοίρασμα των κρατών όσον αφορά τις περιοχές των σφαιρών επιρροής τους.

Λέγεται ότι ο Στάλιν με ένα μολύβι σημείωσε όλες τις χώρες της Αν. Ευρωπης διεκδικώντας παράλληλα και ένα κομμάτι των Βαλκανίων, την βόρεια πλευρά της Ελλάδας, αυτή της Μακεδονίας. Ο πρωθυπουργός της Αγγλίας δεν θα το δεχθεί, καθώς θέλει την χώρα αυτή στην δική του δικαιοδοσία.

Θεοτόκος, μια παντοτινή αρωγός των ανθρώπων

Η κοίμηση της Θεοτόκου θεωρείται μια από τις λαμπρότερες γιορτές της Χριστιανοσύνης και δη της Ορθοδοξίας. Στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται «Πάσχα του καλοκαιριού» καθώς την ημέρα αυτή του 15αυγουστου πλήθος κόσμου συρρέουν στα νησιά του Αιγαίου και μάλιστα των Κυκλάδων, στους επιμέρους ναούς που είναι αφιερωμένοι στην Υπεραγία Θεοτόκο, με εξέχουσα εκείνον στο νησί της Τήνου.

Η φωτογραφία της ημέρας, ένα αφανές χωριό μια γιορτινή ημέρα

Ο χρόνος κυλάει, τα πάντα αλλάζουν και μεταβάλλονται, παρόλα αυτά σε ένα μικρό χωριό

Την ημέρα της Μεταμόρφωσης, κάποτε στην μακρινή Γεωργία

Κατά την διάρκεια του 4^ου αιώνα μ.Χ , μια νεαρή Χριστιανή από τα μέρη της Παλαιστίνης κατευθύνεται μέσα από τις οροσειρές και δύσβατα μονοπάτια προς την χώρα της Ιβηρίας, την σημερινή Γεωργία[1]. Όνειρο της να βρει και να ασπασθεί τον άραφο Χιτώνα του Χριστού, που σύμφωνα με παραδόσεις της εποχής βρίσκονταν σε αυτήν την χώρα του Καυκάσου.

H φωτογραφία της ημέρας: η «ακρόπολη» του Κάβο Ντόρου

Ατενίζοντας μια αυγουστιάτικη μέρα τα βουνά του Κάβο Ντόρου,

Ο Προφήτης Ηλίας, από την δράση του στο παρελθόν στην παρουσία του στο μέλλον.

Ο Προφήτης Ηλίας αποτελεί μια εξέχουσα μορφή της Βίβλου καθώς και αγίου στον Χριστιανικό κόσμο με πάμπολλα ξωκλήσια, κυρίως σε λόφους και κορυφές και οι οποίες φέρουν και το όνομα του.

Η γιορτή του στις (20 Ιουλίου/ 2 Αυγούστου με το παλαιό ημερολόγιο) καθώς και το όνομα του συνδέεται με την παρουσία πιστών σε πόλεις ή χωριά που συρρέουν μέσα από ορεινά ή δύσβατα μονοπάτια με προορισμό τους επιμέρους ναΐσκους, καθώς και με λιτανείες σε περιόδους ανομβρίας.

Στους ανατολικούς σλάβους (Ρώσους)  θεωρείται προστάτης των αλεξιπτωτιστών και της πολεμικής αεροπορίας. 

Στο όρος Όχη στην Κάρυστο υπάρχει εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία και γιορτάζει κατά παράδοση στις 2 Αυγούστου / 20 Ιουλίου με το παλαιό ημερολόγιο.

Να αποφασίσει ο λαός για την ονομασία των Σκοπίων - Η αναγνώριση είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου

 

Κάθε έννοια και όρος που περιλαμβάνει την λέξη «Μακεδονία» αποτελεί μια αρνητική εξέλιξη για την χώρα μας, το πρόθεμα «Βόρεια» την καθιστά την χειρότερη επιλογή που μπορούσε να επιτευχτεί.

Η λέξη και η ορολογία από μόνη της περιλαμβάνει παθογένειες και μόνο προβλήματα θα επιφέρει στην χώρα μας. Κατ’ αρχήν το «Βόρεια» παραπέμπει σε χώρα που υπέστη διχοτόμηση, όπως Β. Κορέα, Βόρεια Κύπρος κτλ. Με την παράλληλη προπαγάνδα από τα Σκόπια και τα ξένα Μ.Μ.Ε θα δημιουργηθεί ένα κλίμα συμπαθείας προς αυτήν την χώρα και η δημιουργία μιας ρομαντικής ιδέας η «Μακεδονία» να γίνει ενιαία με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη.

Οι επεκτατικές βλέψεις και ο αλυτρωτισμός θα εκφραστούν άμεσα από την ηγεσία τους, μόλις επιτευχτεί η συμφωνία και τα Σκόπια θα αποτελούν μέλος του Ν.Α.Τ.Ο. Με την ανοχή της Δύσης θα αξιώνουν εδαφικές κτήσεις και θα οραματίζονται την σημαία τους να κυματίζει στον λευκό πύργο, μη ξεχνάμε την περίπτωση του Κοσσόβου που οι δυτικοί έσπευσαν να υπερασπιστούν από τους Σέρβους, βομβαρδίζοντας τους για 100 ημέρες και δημιουργώντας στην συνέχεια ένα προτεκτοράτο.

Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος, ο αυτοκράτορας που έγινε σύμβολο

Ένας βασιλιάς που θα λάβει μέρος σε ένα πόλεμο δίνοντας την δική του μάχη σαν απλός στρατιώτης και θα «χαθεί» αγωνιζόμενος για την Πίστη του και την πατρίδα του. Θα πεθάνει μαχόμενος και θα γίνει σύμβολο παραμένοντας στις συνειδήσεις των Ελλήνων ως κάτι που δεν πέθανε αλλά απλά σταμάτησε να ανασαίνει.

Όλα σίγησαν, όλα σταμάτησαν, η σκόνη στάθηκε, το μπαρούτι χάθηκε, η φωτιά έσβησε, οι ιαχές σίγησαν, η Πόλη θα ανήκει αλλού αλλά η τελική απάντηση θα δοθεί από τον Ουρανό.

Ρωμανία, μια άγνωστη χώρα των Ελλήνων

Ρωμανία τόπος και χώρος των Ελλήνων κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους, που η συμβολή του θα είναι καταλυτική στην μετέπειτα εξέλιξη της γηραιάς ηπείρου. Η χώρα αυτή παράλληλα θα διαδραματίσει ένα ηγετικό ρόλο με την πρωτεύουσα της, την Κωνσταντινούπολη, να αποτελεί το οικονομικό, στρατιωτικό και θρησκευτικό κέντρο της εποχής της.

Αντρέι Ρουμπλιόφ, ο κορυφαίος Ρώσος αγιογράφος του Μεσαίωνα

Ένας νεαρός Ρώσος μοναχός με το έμφυτο ταλέντο του αλλά και με το χάρισμα του, θα αναδειχτεί σε έναν από τους κορυφαίους αγιογράφους του μεσαίωνα, αποτυπώνοντας μια δική του τεχνοτροπία στην Ορθόδοξη αγιογραφία.

Ο Αντρέι Ρουμπλιόφ, είναι ο περίφημος  αγιογράφος που το κοσμικό του όνομα και πολλά στοιχεία της ζωής του παραμένουν άγνωστα. Σε νεαρή ηλικία έγινε μοναχός στο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας όπου και έλαβε το όνομα που έμελλε να γίνει γνωστός.